Εγχειρίδιο του Καλού ΚΝιτη (β’ έκδοση)

Όπως όλες ξέρουμε κάπου στο καλοκαίρι του ’77 ο Οδηγητής κυκλοφορούσε το τευχίδιο με τον (ευρηματικό ομολογουμένως) τίτλο: Για την αγωνιστική ταξική πατριωτική διαπαιδαγώγηση της νεολαίας. Ναι συντρόφισσα αυτό που εσύ κι οι αναθεωρήτριες φίλες σου μάθατε να λέτε «εγχειρίδιο του καλού ΚΝιτη».  Περισσότερα αν θέλεις μπορείς να βρείς εδώ κι ολόκληρο το κείμενο εδώ (όχι προφανώς δε το διάβασα ποτέ ολόκληρο).Για κάποιο λόγο θέλω επίσης να μοιραστώ μαζί σου την άχρηστη (για σένα) πληροφορία ότι ο καλός μου πατέρας με μάλωνε όταν αναφερόμουν απαξιωτικά στο έπος αυτό του Φαράκου. Πάρε κι εικονίτσα για να έχεις πλήρη γνώση.

Εμείς κι ο κώλος μας

Πρώτη παρατήρηση και μάλλον συγκυριακή. Για έναν περίεργο λόγο το word δεν είχε στο «λεξικό» του την λέξη κώλος και χρειάστηκε να την προσθέσω. Ας είναι. Εδώ που φτάσαμε, μάλλον δεν χρειάζεται να κολλάμε στην «παιδεία» ενός προγράμματος. Ειδικά όταν από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, την εποχή του «Εμείς κι ο κόσμος» στο δημοτικό, η παιδεία στην Ελλάδα ήταν ένα αγαθό που καπηλευόταν από την πλειοψηφία του συνόλου που την αποτελούσε, είτε λεγόταν κυβέρνηση, είτε αντιπολίτευση, είτε διοικητικό προσωπικό, είτε εκπαιδευτικό προσωπικό, είτε υπαλληλικό προσωπικό, είτε γονείς, είτε μαθητές.

Κι αν για τους μαθητές απαιτείτε το ακαταλόγιστο, μιας και χρονικά βρίσκονται ακόμα στο στάδιο της μάθησης και της εκπαίδευσης, όλοι οι υπόλοιποι δεν είναι άμοιροι ευθυνών. Φτάνουμε λοιπόν στο σήμερα, μετά από χρόνια και χρόνια «εκπαίδευσης» της ελληνικής κοινωνίας στον κανόνα του «εμείς κι ο κώλος μας», όπου ο καθένας στο μικρόκοσμό του φαντασιωνόταν την επικράτηση του κώλου του (σε μία καθαρά τραβεστί ελληνική εκδοχή του American dream). Κι αν αποδεικνυόταν ότι αυτό το σενάριο δεν είναι τόσο εφικτό; Ε τι μ’ αυτό, αρκούταν να ευχαριστιέται με τα δεινά άλλων κώλων, καταναλώνοντας ως σαν γιγαντιαίο σκουλήκι εντέρου.

Δυστυχώς το σήμερα φαντάζει χειρότερο από την προαναφερθείσα εικόνα. Σπάζοντας το ρεκόρ συνεχούς ύφεσης από την εποχή του μεγάλου κραχ του 1929, αναρωτιέμαι πόσο φοβισμένη πρέπει να είναι μία κοινωνία για να συνεχίζει να βρίσκεται σε μία κατάσταση άρνησης της πραγματικότητας. Δεν λέω, στην Ελλάδα βρισκόμαστε και μετά από έναν δύσκολο χειμώνα, The Summer is Coming και όλοι ανυπομονούν να δραπετεύσουν στις ειδυλλιακές κρυψώνες τους έστω και για λίγο, κάπου που δεν μπορεί κανείς να τους αγγίξει. Φυσικά όλα αυτά, μετά τις Πανελλήνιες. Το παιδί έχει εξετάσεις.

Κάπου εδώ εμφανίζεται ο μοχλός πίεσης. Γιατί όταν ένα πολύ μεγάλο ποσοστό της κοινωνίας ζει σε αυτόν τον ρυθμό των Πανελληνίων, τότε ένας που ξέρει να κοιτάει τον κώλο του «ορθά», αυτή τη χρονική στιγμή θα κοιτάξει να πιέσει. Η συγκεκριμένη κυβέρνηση της επιστράτευσης, δεν βρέθηκε προ εκπλήξεως με όλα αυτά που συμβαίνουν. Τα ανάμενε, γιατί τα είχε σχεδιάσει προ πολλού. Μπορεί να πήρε 30 χρόνια για να χτιστεί αυτή η κοινωνία, αλλά σε λιγότερο από 10 χρόνια είμαστε ικανοί να την καταστρέψουμε, κάνοντας αυτό ακριβώς που περιμένουν να κάνουμε. Να αλληλοσπαραχτούμε.

Απαγορευμένη Εκπαίδευση – La Educacion prohibida [Ντοκυμαντέρ]

Εξαιρετικό, εναλλακτικό και  πλήρως εφαρμόσιμο. Πρέπει να του αφιερώσουμε το χρόνο του, γιατί αξίζει επιτέλους να κάνουμε κάτι ουσιαστικό για τα παιδιά και την παιδεία μας, ώστε να σταματήσει η ατομικιστικο-κεντρική θεώρηση του όλου εκπαιδευτικού συστήματος .

Απολαύστε!

(Αν οι ελληνικοί υπότιτλοι δεν εμφανιστούν αυτόματα, πατήστε στο πιο αριστερό κουμπάκι με όνομα «turn on captions που βρίσκεται στο κάτω δεξί μέρος του βίντεο)

Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε στο

O δύστροπος βραστήρας, το νεοφιλελεύθερο ψυγείο και το πλεϊστεϊσιο

Χθες παρακολούθησα μια καταπληκτική παρουσίαση. Τουλάχιστον δεν ήταν μια βαρετή δημόσια προσπάθεια αυτοϊκανοποίησης. Η παρουσίαση λοιπόν, είχε θέμα ένα δύστροπο βραστήρα. Βίνδεον στο γιουτούμπ δε βρήκα, φωτογραφία δεν έχω, οπότε βάλτε λίγη φαντασία. Ο βραστήρας αυτός που μαζευτήκανε επιστήμονες (ώ θεοί!!) να τον εφτιάξουνε θέλει να βοηθήσει στη μείωση της κατανάλωσης ενέργιας  με την εξής ιδιαιτερότητα: όταν βάλεις το νερό που θέλεις να ζετάνεις, το ζυγίζει και σε ρωτάει πόσες κούπες τσαϊ θέλεις να φτιάξεις (αγγλίδες συντρόφισσα, όλα σε τσαϊ τα μετράνε). Αν είσαι κακό κορίτσι και έβαλες να ζεστάνεις παραπάνω νερό από τις κούπες που θέλεις, αν δηλαδή δε νοιάζεσαι για τον πλανήτη που καταστρέφεται βρωμιάρα, ο βραστήρας δε σου ζεσταίνει το νερό αν πρώτα δε γυρίσεις αρκετές φορές ένα μαντζαφλάρι σα μανιβέλα που έχει προσαρμοσμένο ο βραστήρας. Το πρότζεκτ το συλλάβανε σου λέει πληροφορικάριοι και ψυχολόγοι, οι τελευταίοι δε έιναι αυτοί που σκέφτηκαν ότι πρέπει ο βραστήρας να σε τιμωρεί για να μάθεις παλιόπαιδο. Και μάντεψε σε ποιούς άρεσε αυτή η μαγική ιδέα; Μπράβο στην αγγλική κυβέρνηση που έδωκε και τον παρά για να γίνει η έρευνα. Και για να σε δώσω και ινσαϊντ ίνφο, τους άρεσαν και τα αποτελέσματα. Δύστροποι βραστήρες, κακομαθημένα πλυντήρια και θυμωμένες ντουζιέρες θα καταλάβουν τα σπίτια μας συντρόφισσα.

Να ‘μαστε πάλι εδώ Ανδρέα

Καλοκαίρι 2005, Ποσείδι, Διακοπές. Διακοπές; Όχι για όλους. Tα ακούραστα παιδιά της ΔΑΔ-ΝΔΦΚ ψήνουν σουβλάκια πάντα στο πλευρό του φοιτητή και πάντα με το αζημείωτο. Εκεί γνώρισα για πρώτη φορά από κοντά το ζωντανό θρύλο. Tον Αντρέα τον Παπαμιμίκο. Πολλά έχουν γραφτεί για τον Παπαμιμίκο και για τον τρόπο που καταλάβαινε την πολιτική (υπόθεση «ΟΝΝΕΔ Α.Ε.», πρωτόδικη καταδίκη του λόγω ΕΥΑΘ, διαβίβαση στην Εισαγγελία του πορίσματος του Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης για το Δ.Σ. της ΤΡΑΜ Α.Ε. στο οποίο συμμετείχε, καταγγελίες για αυταρχισμό εντός της ΟΝΝΕΔ, κλπ.), τις σχέσεις του με την ΠΑΣΠ, την διεξαγωγή εκλογών και το αυτοδιοίκητο του Πανεπιστημίου. Με αφορμή την απροσδόκητα τεράστια επιτυχία που είχε για το Συ.Ριζ.Α η ανάληψη από τον Αντρέα καθηκόντων αρχι-επικοινωνιολόγου της ΝΔ, είπα να θυμηθώ δυό συναντήσεις.
Πίσω στο Ποσείδι και μπλεγμένος στα δίχτυα του σατανά και του φοιτητικού συνδικαλισμού εγώ, μιλάω με το συμφοιτητή τυπικά αλλά μεγάλο τιμονιέρη του Πανεπιστημίου στην πράξη, ο οποίος σχολιάζει με ύφος στρατάρχη για το σχήμα που κουτσοτρέχαμε τότε στη σχολή:» Να πείς και στον άλλο, αν θέλετε να δείτε πτυχίο, να το ξεχάσετε το σχήμα και το τραπεζάκι και ειδικά αυτό το τελευταίο». Ωϊμέ! Μαύρη η μοίρα μου!!
Αυτή την αστεία αντίληψη τσιφλικά που γαμάει, φρόντισε να την επιβεβαιώσει σε όλες τις επόμενες συναντήσεις μας, όπως την πρόσκληση του Γιώργου Γεωργίου στην κεντρική προεκλογική εκδήλωση του Συλλόγου Φοιτητών Πα.Μακ. για να εκτονωθούν τα παιδιά με το τύμπανο ή τις συνελεύσεις ή τις εκλογές ή το τσίρκο με τα τραπεζάκια των παρατάξεων.

ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΝΙΣΧΥΤΙΚΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ

ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΝΙΣΧΥΤΙΚΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ

Στον Κοινωνικό Χώρο για την Ελευθερία Μικρόπολις

Είμαστε μια ομάδα ανθρώπων που αποφασίσαμε να διδάξουμε σχολική ύλη πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Ελεύθερα και ωραία και πάνω από όλα γιατί μας αρέσει αυτό που θα κάνουμε!
Αυτή η κίνηση δεν είναι μόνο μία απάντηση αλληλεγγύης στην οικονομική κρίση, αλλά μία προσπάθεια για τη θέσμιση της κοινωνίας που θέλουμε με τη δημιουργία αυτόνομων μη-εμπορευματικών δομών σε όλους τους τομείς της ζωής, συμπεριλαμβανόμενης και της εκπαίδευσης. Μας είναι ξεκάθαρο ότι αυτά τα εγχειρήματα θα προκύψουν μόνο μέσα από την αυτοοργάνωση, έτσι συναντηθήκαμε και… ξεκινάμε!

Τούτοι οι μπατσοι… απο πίσω.

Άλλο ένα που τους δείχνει να φεύγουν με τις ουρές στα σκέλια, αφού βρήκαν αντίσταση από τα παιδιά που βρισκόταν εκεί.

Τούτοι οι μπάτσοι…

Η χουντοδημοκρατία τους μας δειχνει ξεκάθαρα το πρόσωπό της…

Καταπάτηση ασύλου από τον στρατό κατοχής της κυβέρνησης των αφεντικών και του γαμημένου συστήματος!!!

Το βίντεο δείχνει μόνο την αρχή της παραβίασης του ασύλου, ανάλογα περιστατικά αναφέρθηκαν και απο την είσοδο της φιλοσοφικής.

Είμαστε τρομοκράτες όλοι, όλοι

«Είμαστε τρομοκράτες όλοι, όλοι/

Είμαστε τρομοκράτες με πρώτο το Μανώλη.

Που κατέλαβε σχολειό..»

Δηλώνει και δεν ντρέπεται (ΠαΣοΚ είσαι) η sic(k) Αννούλα (σας τη βάζω και δεξιά να τη χαίρεστε) ότι η διεξαγωγή εξετάσεων παράλληλα με τα μαθήματα είναι παράνομη (του Σεπτεμβρίου η εξεταστική μην ξεχνιόμαστε)..

Δηλώνει και δεν ντρέπεται (ΠαΣοΚ είσαι) ο αντιπρόεδρας Πάγκαλος (που με όσα πει και έχει κάνει απορώ πόσο ανέμπνευστος και επιφανειακός μπορεί να είναι κάποιος που σχολιάζει τα κιλά του ακόμα) ότι δεν έχει τα 17’000 που χρειάζεται για να πληρώσει φόρο ακινήτου (ο άνεργος του αφορολόγητου των 5’000 τα έχει μαλάκα)..

Δηλώνει και δεν ντρέπεται η Χριστοφιλοπούλου (ΠαΣοΚ είσαι) ότι οι καταλήψεις σχολείων είναι παράνομες και αρμοδιότητα του εισαγγελέα ‘..

Κι επειδής εμένα οι λέξεις δε μου βγαίνουν σήμερα, ας τα πει ο Άσιμος

ΥΓ: Καλή χρονιά να έχουμε, όπου και όπως μπορεί η καθεμιά μας..

Η Αγία Άννα της Συναίνεσης και ο Επιμελής Φασίστας..

Και μετά τους επαίνους και τα αυτοκολλητάκια απ’ την κυρία Άννα, ο επιμελής φασίστας αναλαμβάνει να εξαρθρώσει τη σπείρα ελεύθερης ενημέρωσης του Indymedia, μόνος αλλά λέων, όρθιος ανάμεσα σε άπλυτους με τούφες, τατουάζ και σκουλαρίκια..

Έχουμε Συναίνεση μη το Γελάς Μωρό μου..

Κλαίω απο συγκίνηση..

Η Αγία Άννα η της Συναινέσεως..

Ένα ρίγος διαπερνάει το σώμα μου..

Η μάνα μου έκαψε το φαγητό γιατί χορεύαμε μαζί..

Η Αδερφή μου πήρε απ το πατάρι τη σημαία και τρέχει στις πλατείες να γιορτάσει..

Θα πάω κι εγώ αλλά πρέπει πρώτα να τα πω..

Στα πανεπιστήμια οι εμπόροι ναρκωτικών – ήταν περισσότεροι από τους φοιτητάς – τρέχουν γεμάτοι πανικό..

Οι άπλυτοι με τις τούφες και τα τατουάζ τρέχουν για μπάνιο και λέιζερ..

Οι οίκοι αξιολόγησης αναβαθμίζουν τη χώρα της υπευθυνότητας..

Τέρμα πια οι έλεγχοι, τέρμα πια οι εκκλήσεις, τέρμα πια οι απειλές..

Ευρωπαίοι ηγέτες και μανατζερέοι με παίρνουν τηλέφωνα να με συγχαρούν..

Κι όλα αυτά χάρη σε ένα όραμα, μια γυναίκα..

την Αγία Άννα της Συναίνεσης..

Εκκλησίες ξεκίνησαν να χτίζονται, στείλε κι εσύ τη μικρή συνεισφορά σου για την Αγία του Έθνους..

Για περισσότερες πληροφορίες: 210-3%-10%-αύριο υπουργός

ΛΑ.(κ)Ο.Σ της ανώτατης παιδείας

Ζητήστε τον κύριο Γιώργο..

Αν είσαι γονιός…

Σταμάτα τις απαγορεύσεις και δωσ’ του απλά τις σωστές πληροφορίες. Σταμάτα τις διδαχές για τις αξίες και δωσ’ του τα κίνητρα να τις ανακαλύψει και να τις αναγνωρίσει το ίδιο.Σταμάτα να ηθικολογείς και άκου γιατί και ποιόν βρίζει.

Σταμάτα να ρωτάς «πώς πέρασε» και ρώτα «πως θα ήθελε» να περνά. Σταμάτα να ασχολείσαι με αυτό «που θα έπρεπε να το απασχολεί» και μάθε τι το απασχολεί πραγματικά.

Το παιδί δεν είναι ουδέτερο. Είναι άγρια υποκειμενικό.
Το παιδί δεν αντιδρά επειδή είναι έφηβος.
Εσύ είσαι γέρος γιατί είσαι υποταγμένος.

Σταμάτα να του μιλάς για δουλειά και λεφτά.
Σταμάτα να του μιλάς για τη σκληρή κοινωνία.
Άφησέ το να παλεύει για τον δικό του κόσμο
κι όχι να μπει σ’ αυτόν που έφτιαξες εσύ.

Σταμάτα να το αντιμετωπίζεις σαν «παιδί»
όταν για πρώτη φορά ερωτευτεί και
τσακωθεί με τον καλύτερό του φίλο.

Άφησέ το να οργισθεί για να μάθει να αισθάνεται.
Άφησέ το να κλάψει για να μάθει να πονάει.
Άφησέ το να αντέχει για να μάθει να προχωράει.

Σταμάτα να είσαι κηδεμόνας.
Σταμάτα να θες να γίνεις φίλος του.
Μείνε μαζί του για να κρίνεις τα σωστά και
να το στηρίζεις στα λάθη του χωρίς να τα δικαιολογείς.

Το παιδί πρέπει να ΖΕΙ.
Εσύ πρέπει απλά να είσαι ΕΚΕΙ.

Από : Αξιοπρέπεια και αντοχή

Hate this fucking freedom of speech..

Διαβάζω τις τελευταίες 3-4 μέρες σειρά άρθρων που κοκκινίζουν, οργίζονται, φρικάρουν, δεν αντέχουν το ότι μία πορνοστάρ μίλησε σε εκδήλωση
που διοργάνωσε η πολιτιστική ομάδα Ν.Υ.Χ.Τ.Α. του Πανεπιστημίου Μακεδονίας κατά τη διάρκεια του 3ήμερου Φεστιβάλ της  με τίτλο Love this Fucking Fest. Το δε προβληματικό αντικείμενο της εκδήλωσης; «Διερευνώντας τα όρια του σεξ και των σχέσεων». Μια εκδήλωση που σα στόχο έιχε να αναδείξει τον κοινωνικό ρατσισμό απέναντι στη διαφορετικότητα, και την απαίτηση, κυρίως από τους νέους, του δικαιώματος στον σεξουαλικό αυτοπροσδιορισμό ενημερώνοντας επιπλέον το κοινό της για ζητήματα ασφάλειας και υγείας στο σεξ. Πέρα από τις επιμέρους ενστάσεις που μπορεί να έχει κάποιος/α, πέρα από τη γνώμη του/της για το πορνό -και ειλικρινά η δική μου δεν είναι η καλύτερη ειδικά όσον αφορά τη βιομηχανία πορνό- η θύελλα ηθικολογίας και περιορισμού της έκφρασης που ξεκίνησε 15 μέρες μετά την εκδήλωση είναι εξοργιστική.

Το γεγονός ότι τη συζήτηση στα κυρίαρχα Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης «άνοιξε» το Πρώτο Θέμα (!!!) πέρα από το γέλιο που προκαλεί, φέρνει για πολλοστή φορά στην επιφάνει την αβάσταχτη υποκρισία του νεο-συντηρητικού lifestyle φαλλοκρατικού και αηδιαστικού μορφώματος που και καλά κόπτεται για την αναβάθμιση του ελληνικού πανεπιστημίου αλλά αρρωσταίνει και μόνο στην δυνατότητα της οποιασδήποτε να εκφράσει την άποψη της στο χώρο του.

Την αντίληψή του περί ελευθερίας της έκφρασης ήρθε να προσθέσει και ο Πρύτανης του πανεπιστημίου -και τον ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό- δηλώνοντας: «Αν ήταν στο χέρι μου δεν θα επέτρεπα ποτέ να μπει και να μιλήσει στους φοιτητές. Πραγματικά ξαφνιάστηκα όταν έμαθα το αντικείμενο της ομιλίας αλλά και για την παρουσία της. Κάλεσα τα παιδιά αυτά, που είναι μέλη της καλλιτεχνικής αυτής οργάνωσης, και μου μίλησαν για την ελευθερία λόγου και ότι δεν μπορούμε να τους λογοκρίνουμε». Με λίγα λόγια, δυστυχώς υπάρχει το άσυλο και το κεκτημένο της ελευθερίας της έκφρασης στο Πανεπιστήμιο αλλιώς ΕΓΩ θα το απαγόρευα. Λαμπρά! Τα παιδιά μου είπαν αυτές τις μπαρούφες και αναγκάστικα να μην κάνω κάτι. Λαμπρότερα!

Η έκθεση/απάντηση μιας μαθήτριας του Λυκείου Σητείας στο Υπουργείο Παιδείας

Το Υπ. Παιδείας έστειλε εντολή να γράψει ένας μαθητής από κάθε Λύκειο μια έκθεση με θέμα το κοινοβούλιο και τους τρόπους βελτίωσής του και να σταλεί σε αυτό. Η συγκεκριμένη μαθήτρια βγήκε λίγο εκτός θέματος…

ΘΕΜΑ: «Το Καινοβούλιο εκλέγεται από τους πολίτες για να εκφράζει τη δημοκρατική τους βούληση, να προασπίζει και να προωθεί το δημόσιο και εθνικό συμφέρον. Αφού λάβετε υπόψην σας τα παραπάνω, να γράψετε ένα άρθρο στο οποίο θα εκφράζετε τη γνώμη σας για το ελληνικό Κοινοβούλιο και θα προτείνετε τρόπους βελτίωσης του ρόλου του, αν κρίνετε πως αυτό είναι αναγκαίο.»

Καταρχήν, θέλω να ενημερώσω τον αναγνώστη -όποιος κι αν είναι αυτός- ότι θα κινηθώ εκτός θέματος. Βλέποντας ότι το θέμα αφορά την πολιτική είναι σχεδόν αδύνατο να κρατήσω το μυαλό μου καθαρό και νηφάλιο. Οργή και θυμός ξεσπάνε μέσα μου. Και να φανταστώ αυτό δεν γίνεται μόνο σε μένα. Διαβάζοντας παραπάνω ότι το Κοινοβούλιο «προωθεί το δημόσιο και εθνικό συμφέρον» γέλασα. Είναι ειρωνία! Ποιο δημόσιο; Ποιο εθνικό συμφέρον; Ελάτε! Πείτε την αλήθεια! Όλα γίνονται για να χορταίνουν οι λίγοι. Οι πλούσιοι να χαίρονται τα κέρδη που οι φτωχοί εργαζόμενοι χύνουν ιδρώτα για να τα βγάλουν. Η πλουτοκρατία και ο καπιταλισμός ακμάζουν στην Ελλάδα! Για ποιο «δημόσιο και εθνικό συμφέρον» μου μιλάτε; Μήπως εννοείτε το συμφέρον των πολιτικών; Και τι πολιτικών! Λαμόγια οι περισσότεροι…

Οι σκέψεις μου είναι τελείως ανοργάνωτες μέσα στο κεφάλι μου. Θέλω να εκφράσω την οργή, την απογοήτευση, τη θλίψη που μου προκαλούν οι πολιτικοί της Ελλάδας. Αν είχα έναν από αυτούς μπροστά μου, θα τον ρώταγα: Με ποιο δικαίωμα γκρεμίζεις τα όνειρα και τις φιλοδοξίες μου; Γιατί ενώ θα έπρεπε να με υπερασπίζεσαι, παλεύεις να μου κόψεις τα πόδια; Γιατί υπάρχει τόσο ψέμα; Γιατί είμαι αναγκασμένη να ζήσω σε ένα σύστημα που φθίνει; Πού είναι η παρρησία που πρέπει να σας χαρακτηρίζει;

Samuel Beckett, χωρίς υπέρτιτλους..

Με αφορμή τη γέννηση σα χθές, 13 Απριλίου, του Samuel Beckett, αντί για κατεβατά ένα μικρό απόσπασμα από το τέλος του Ακατανόμαστου, παρέα με μια σύντομη αναφορά στη ζωή του.

Ο Beckett γεννήθηκε στο Φόξροκ της Ιρλανδίας τη Μεγάλη Παρασκευή του 1906. Το 1923 βρίσκεται να φοιτά στο Κολλέγιο Τρίνιτυ του Δουβλίνου, όπου σπούδασε Γαλλικά και Ιταλικά (ήταν μάλιστα μανιώδης αναγνώστης του Δάντη). Το 1928 στο Παρίσι γνωρίζεται με τον James Joyce, δένονται με στενή φιλία και προσφέρεται να γίνει γραμματέας του. Ύστερα από μία μικρή παρένθεση, όπου δίδαξε ως καθηγητής στο Τρίνιτυ, εγκαθίσταται στο Παρίσι από το 1937 – μόνιμα «αυτοεξόριστος» πλέον από τη γενέτειρα του. Το 1940, με την εισβολή των ναζιστικών στρατευμάτων στη Γαλλία, ο Beckett θα συμμετάσχει στη Γαλλική Αντίσταση, με διάφορους τρόπους, όπως πχ οδηγός ασθενοφόρου των Γάλλων στρατιωτών, ενώ αργότερα δραστηριοποιήθηκε στον «80 πυρήνα Αντίστασης», όπου ανέλαβε χρέη συλλογής, επεξεργασίας και μετάφρασης πολυποίκιλων πληροφοριών σε σχέση με τη στρατηγική των γερμανικών στρατιωτικών τμημάτων. Προς το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αφού κατορθώνει και απελευθερώνει τη σύντροφό του από την Γκεστάπο που μόλις την είχε συλλάβει (πρόκειται για τη Suzanne Dumenil, την οποία θα παντρευτεί το 1961), επανασυνδέεται με τις δυνάμεις της Αντίστασης (το 1944 πλέον), όταν και κορυφώνει τη δράση του, κρύβοντας εκρηκτικά στο σπίτι του, εκπαιδευόμενος στην καραμπίνα και στήνοντας βραδινές ενέδρες σε Γερμανικές περιπόλους. Η μεταπολεμική περίοδος θα τον βρει με μία σοβαρή ψυχολογική κατάρρευση (οι επιπτώσεις του Πολέμου), ωστόσο αρχίζει σταδιακά τη λογοτεχνική και κυρίως τη θεατρική του παραγωγή. Σταθμό στη ζωή του θα αποτελέσει το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας που του απονέμεται το 1969, οπότε μοιράζει 73.000 δολάρια σα βοηθήματα σε καλλιτέχνες, ζωγράφους και σκηνοθέτες, έτσι ώστε να ενθαρρύνει την άνοδο πρωτοποριακών παραστάσεων. Ο Samuel Beckett πεθαίνει το 1989.

Η Δημοκρατία των εκλεκτών της Διαμαντοπούλου

Η μέρα ήταν Κυριακή 10 Απριλίου… και η ώρα 11η πρωινή.

Η υπουργός παιδείας επέλεξε να μιλήσει για το νέο λύκειο σε επιλεγμένους 35 μαθητές με επιλεγμένο ερωτηματολόγιο και κεκλεισμένων των θυρών στο κατάστημα Metropolis και με την αστυνομία να κρατά κλειστή την είσοδο σε οποιονδήποτε άλλον ήθελε να συμμετέχει στη συζήτηση. Τη συζήτηση θα μαγνητοσκοπούσε το MAD tv…

Διάλογος παρωδία με μόνο στόχο να φτιάξουμε το “φιλικό προς την πιτσιρικαρία” προφίλ μας στα κανάλια της “ελάχιστης νεανικής κουλτούρας” και μετά η υπουργός φυγαδεύεται σαν τον κλέφτη από την πίσω πόρτα κρατώντας καλά κρυμμένη την ατζέντα της εξαθλίωσης της δημόσιας παιδείας .

Κι όσοι διαμαρτύρονται να κάνουν “διάλογο” με τις δυνάμεις της τάξης και της ασφάλειας…

Αναδημοσίευση από Παραλληλογράφο

Love this fucking fest από τη Ν.Υ.Χ.Τ.Α.

Η πολιτιστική ομάδα Ν.Υ.Χ.Τ.Α. του πανεπιστημίου Μακεδονίας για τρίτη σενεχόμενη χρονιά παρουσιάζει το ετήσιο τριήμερο φεστιβάλ της με τίτλο: «love this fucking fest», με θέμα αυτή την φορά τον έρωτα, τις διάφορες μορφές του και το δικαίωμα στην διαφορετικότητα. Από τις 13 μέχρι τις 15 Απριλίου στο Πα.Μακ θα υπάρχει έκθεση φωτογραφίας νέων καλλιτεχνών και θα πραγματοποιηθούν υπαίθριες προβολές, εκδήλωση με θέμα «Διερευνώντας τα όρια του σεξ και των σχέσεων», και την τελευταία μέρα jazz live και party!!!

Αναλυτικά το πρόγραμμα του φεστιβάλ:

-Τετάρτη 13/4 Υπαίθριες Προβολές*:
WINGS OF DESIRE, σκηνοθέτης:Wim Wenders,διάρκειας 128′ στις 20:30
ΣΤΡΕΛΛΑ, σκηνοθέτης: Πάνος Κούτρας,διάρκειας 111′ στις 22:30
*σε περίπτωση κακοκαιρίας οι προβολές θα πραγματοποιηθούν στο Αμφ.2…

-Πέμπτη 14/4 Προβολή:
SHORTBUS,σκηνοθέτης: John Cameron Mitchell, διάρκειας 97′, στο Αμφ.2 στις 20:45.
Ακολουθεί εκδήλωση με θέμα: «Διερευνώντας τα όρια του σεξ και
των σχέσεων» με τους Γιώργο Τσιτιρίδη,εκδότης του περιοδικού Screw και Ηλέκτρα Γαλανού,ηθοποιός-performer

-Παρασκευή 15/4: Live στις 21:04′:37″ με τους
Groove Therapy,
Jazz Casual Quartet,
Meanwhile in Mexico και
μετά…
PARTY!

Έκθεση φωτογραφίας όλο το 3ήμερο

Είσοδος ελεύθερη..

Όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο, κοιμόσουνα στο διπλανό θρανίο

Το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο προτείνει στο Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας ολοήμερο ωράριο για τα σχολεία. Η παιδική εγκληματικότητα αυξάνεται διαρκώς και το υπουργείο Παιδείας αναζητεί τρόπους να κρατάει τα παιδιά μέσα στο σχολείο, ώστε να μην αποτελούν κίνδυνο για την κοινωνία.

Η πρόταση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου για το Δημοτικό είναι η σχολική ημέρα να ξεκινά στις 8:00 και να τελειώνει στις 15:00, με διαλείμματα για φαγητό και παρακολούθηση των πρωινάδικων της τηλεόρασης, ώστε να μη χάνουν τα παιδιά την επαφή με την αποβλάκωση.

Οι μαθητές της Ε΄ και της ΣΤ΄ Δημοτικού θα τελειώνουν τα μαθήματα στις 15:30 –μισή ώρα αργότερα από τις άλλες τάξεις-, ώστε να μην συναντιούνται στο σχόλασμα με τους μικρότερους μαθητές και τους κάνουν μαύρους στο ξύλο.

Η σχολική ημέρα στο Γυμνάσιο θα τελειώνει στις 16:00, για να συνηθίζουν οι μαθητές το 8ωρο και να μην τους κακοφαίνεται τα επόμενα 45 χρόνια που θα εργάζονται σαν τα σκυλιά.

Στις 2 τελευταίες τάξεις του Λυκείου οι μαθητές δεν θα κάνουν διαλείμματα –για να προετοιμάζονται για τα χρόνια σκληρής εργασίας που θα ακολουθήσουν-, ενώ θα εκπαιδεύονται να μην πηγαίνουν στην τουαλέτα για 8 τουλάχιστον ώρες, ώστε να είναι πιο παραγωγικοί.

Το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο προτείνει τα σχολεία να μην κλείνουν μετά τη λήξη της σχολικής ημέρας, ώστε αφενός να γίνεται απρόσκοπτα το εμπόριο ναρκωτικών και αφετέρου οι μαθητές να συνηθίζουν τις υπερωρίες που θα κάνουν μέχρι να πάρουν σύνταξη χωρίς να πληρώνονται.

Γράφει ο Πιτσιρίκος

Φωτογραφίες από την Απεργία Πείνας στη Νομική

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Πηγή: Athens.Indymedia, Σχολιαστές χωρίς Σύνορα

Η απόφαση των Μεταναστών Απεργών πείνας. Άμεσο το ενδεχόμενο Επέμβασης των ΜΑΤ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΠΕΡΓΩΝ ΠΕΙΝΑΣ

Εμεις οι 250 μετανάστες απεργοί πείνας,

που είμαστε ήδη στην 3η ημέρα απεργίας στη Νομική, διεκδικώντας νομιμοποίηση ως αυτονόητο δικαίωμά μας, μαθαίνουμε για τις συζητήσεις που εξελίσονται γύρω από το αίτημά μας, τις ανακρίβειες , τα ψέματα και τη σκόπιμη διαστρέβλωση της αλήθειας. Δεν ξέραμε αν την κατάσταση ευθύνεται η κυβέρνηση ή τα ΜΜΕ, αλλά είναι απαράδεκτο την ώρα που εμείς έχουμε εκδώσει δελτία τύπου, είχαμε αφήσει ανοιχτό το χώρο απεργίας από την 1η μέρα στους δημοσιογράφους και έχουμε στείλει εκπροσώπους μας στην πανεπιστημιακή κοινότητα και την κυβέρνηση, να λέγονται όλα αυτά τα ψέματα. Έτσι λοιπόν, θέλοντας να βάλουμε τα πράγματα στην θέση τους και να μάθουν όλοι την αλήθεια, δηλώνουμε τα παρακάτω: