Χρυσαυγίτες με γραβάτα

Απόσπασμα από την Αφορμή

Υπάρχει σε αυτή την ιστορία ένα ερώτημα:

Πως οι χρυσοκάνθαροι υπηρέτες της εξουσίας και των αφεντικών που υποδύονται τους «δημοσιογράφους» τα έβαλαν με έναν υπουργό (Παπουτσή), και μάλιστα υπουργό της νεοφιλελεύθερης συμμορίας του ΠΑΣΟΚ;

Αρκεί ως εξήγηση η δειλία, ο φόβος τους και η ανάγκη προστασίας από την αστυνομία που τους κάνει να «τα βάζουν» με έναν υπουργό;

Νομίζω ότι η εξήγηση είναι βαθύτερη.

Από τη δεκαετία του 1980 και την επικράτηση του νεοφιλελευθερισμού τα ιδιωτικά αφεντικά ισχυροποιούν διαρκώς τη θέση τους έναντι της κρατικής πολιτικής γραφειοκρατίας. Η ιδιωτικοποίηση του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης τους έδωσε ένα γιγάντιο προπαγανδιστικό μηχανισμό, που τον στελέχωσαν με υπηρέτες-προπαγανδιστές όπως Καψής, Στραβελάκης, Τρέμη, Πρετεντέρης και ΣΙΑ. Δημιουργήθηκε ένας ολόκληρος μηχανισμός διαπλοκής με την κρατική εξουσία -στην Ελλάδα κεντρικό ρόλο έπαιξε η μοιρασιά της πίτας στα δημόσια έργα. Παρά τις επιμέρους κόντρες με κάποιες αποφάσεις κυβερνήσεων (που, συνήθως, έθιγαν συμφέροντα ενός αφεντικού κάποιου μέσου), η συνεργασία με την όποια κυβέρνηση ήταν κατά κανόνα αδιατάραχτη: το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δυο το πρόσωπο.