«Το αντίθετο του μηδενισμού είναι η δημιουργικότητα»

Τον Ιανουάριο που μας πέρασε ξέσπασε «σάλος» στον λογοτεχνικό κόσμο της Βρετανίας όταν ο συγγραφέας Ian McEwan δήλωσε ότι αποδέχεται το βραβείο “Ιερουσαλήμ” το οποίο απονέμεται –λίγο ειρωνικά, είναι αλήθεια- σε συγγραφείς για την “εξερεύνηση της ατομικής ελευθερίας στην κοινωνία” και προτίθεται να παραβρεθεί στην έκθεση βιβλίου της πόλης για να το παραλάβει.

Συνάδελφοί του τον κατηγόρησαν για την αποδοχή ενός βραβείου «κυνικού και διαφθαρμένου» και δημοσίευσαν επιστολή στη Guardian υπογεγραμμένη από μια ομάδα αποκαλούμενη “Βρετανοί Συγγραφείς Υποστηρικτές της Παλαιστίνης” στην οποία τον προέτρεπαν να μποϋκοτάρει το βραβείο καθώς είναι «ένα σκληρό αστείο και ένα εργαλείο προπαγάνδας για το Ισραηλινό κράτος.»

Ο McEwan απάντησε με επιστολή στην ίδια εφημερίδα αναφέροντας: «Εσείς κι εγώ διαφωνούμε στο τι πρέπει να κάνει κάποιος. Εγώ υποστηρίζω ότι πρέπει να το ανακαλύψω μόνος μου, είμαι υπέρ του διαλόγου και της ανεύρεσης τρόπων με τους οποίος η λογοτεχνία μπορεί να ξεπεράσει τους πολιτικούς διαχωρισμούς. Υπάρχουν τρόποι με τους οποίους η τέχνη μπορεί να φτάσει μακρύτερα από την πολιτική και για μένα το έμβλημα αυτής της άποψης είναι η Daniel Barenboim’s West-Eastern Divan Orchestra (μια ομάδα μουσικών από όλη τη Μέση Ανατολή), μια αχτίδα φωτός σε ένα σκοτεινό τοπίο, η οποία δυσφημείται τόσο από την Ισραηλινή θρησκευτική δεξιά, όσο και από τη Χαμάς. Αν η Ομάδα σας είναι εναντίον αυτής της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας τότε σίγουρα δεν έχουμε να πούμε τίποτα άλλο.»