Σύνορα Λιβύης Τυνησίας: Απαθανατίζοντας τα πρόσωπα της προσφυγιάς [φωτογραφίες]

Εδώ και ένα μήνα τουλάχιστον, πρόσφυγες μετακινούνται από τη Λιβύη στην Τυνησία και μαζί τους «μεταναστεύει» η βία και η αβεβαιότητα. Η Ύπατη Αρμοστεία του Ο.Η.Ε για τους Πρόσφυγες αναφέρει ότι περίπου 180.000 άνθρωποι έχουν τραπεί σε φυγή, 2.000 ημερησίως, όπως υπολογίζεται. Οι πιο πολλοί από αυτούς καταλήγουν σε προσωρινούς αυτοσχέδιους καταυλισμούς στα σύνορα Λιβύης-Τυνησίας, προσπαθώντας απεγνωσμένα να βρουν το δρόμο της επιστροφής. Κάποια από τα πρόσωπα των ξεριζωμένων απαθανατίστηκαν μέσα από το φωτογραφικό φακό.

Πατήστε στο 

Η ζωή σταµάτησε στο Νταρφούρ | Η κοινή γνώμη κλείνει επιδεικτικά τα μάτια

400.000 νεκροί, 2,5 εκατοµµύρια πρόσφυγες και µόλις τέσσερις ένοχοι. Μια γενοκτονία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, έχοντας βαθιές ρίζες που ξεκινούν από την Ουάσινγκτον και φτάνουν ώς το Πεκίνο.

Η σφαγή ή, για πολλούς, η γενοκτονία τού Νταρφούρ καταρρίπτει τον καλοστηµένο µύθο ότι η διεθνής κοινότητα τον 21ο αιώνα είναι πλέον σε θέση να προστατέψει τα ανθρώπινα δικαιώµατα σε κάθε σηµείο τού πλανήτη. Οι διεθνείς οργανισµοί µέσα στην αδυναµία τους αδιαφορούν, οι κυβερνήσεις των ισχυρών κρατών όταν δεν συγκρούονται για τα συµφέροντά τους αδιαφορούν, τα ΜΜΕ από τη στιγµή που το θέµα δεν πουλάει αδιαφορούν, η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών αδιαφορεί έτσι κι αλλιώς. Έτσι, η ζωή συνεχίζεται. Όχι, όµως, για όλους.

Επί τέσσερα χρόνια

Το Σουδάν είναι η µεγαλύτερη σε έκταση και η τρίτη πετρελαιοπαραγωγός χώρα τής Αφρικής. Παρά τα κοιτάσµατα πετρελαίου στο νότιο τµήµα της, παραµένει ένα από τα φτωχότερα κράτη τού κόσµου. Από το 1983, το Σουδάν σπαράσσεται από τον εµφύλιο πόλεµο µεταξύ βορρά και νότου. Στον βορρά κυριαρχούν οι λευκοί Άραβες σουνίτες. Στον νότο, πέρα από τους µαύρους Αφρικανούς χριστιανούς, υπάρχουν ακόµα 572 εθνότητες. Υπό την υψηλή εποπτεία των ΗΠΑ, τον Φεβρουάριο του 2003, υπογράφηκε συµφωνία των δύο µερών για να τερµατισθεί ο εµφύλιος. Στη συµφωνία αυτή, όµως, δεν συµπεριλήφθηκε το Νταρφούρ, µε αποτέλεσµα να περιθωριοποιηθεί οικονοµικά.

Tariq Ali: Η Λιβύη είναι άλλη μια περίπτωση επιλεκτικής εγρήγορσης από τη δύση

Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύτηκε στις 29 Μαρτίου του 2011, στη Guardian με τίτλο “Libya is another case of selective vigilantism by the west”. Όπως και άλλες φορές, έτσι και σήμερα, ο Tariq Ali, προφέρει πολύτιμες υπηρεσίες για την αντικαπιταλιστική και αντιιμπεριαλιστική συζήτηση και πάλη.

Η Λιβύη είναι άλλη μια περίπτωση επιλεκτικής εγρήγορσης από τη δύση

Ο βομβαρδισμός της Τρίπολης, με την ταυτόχρονη ενδυνάμωση άλλων δεσποτών του Αραβικού κόσμου, φανερώνει τον απόλυτο κυνισμό των, υποστηριζόμενων από τον ΟΗΕ, βομβαρδισμών για την απομάκρυνση του Gaddafi.

Η Αμερικανονατοϊκή επέμβαση στη Λιβύη, με την κάλυψη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, αποτελεί μέρος μιας ενορχηστρωμένης απάντησης: να υποστηριχθεί το κίνημα εναντίον ενός συγκεκριμένου δικτάτορα, ώστε να δοθεί ένα τέλος στις Αραβικές επαναστάσεις,  με την επανισχυροποίηση του ελέγχου από τους δυτικούς,  σφετεριζόμενοι την ώθηση και τον αυθορμητισμό του κινήματος, σε μια απόπειρα να αποκατασταθεί το προηγούμενο στάτους κβο.

Είναι παράλογο να νομίζει κανείς ότι οι λόγοι για το βομβαρδισμό της Τρίπολης ή για το turkey shot (αναφέρεται σε παιχνίδι σκοποβολής με στόχους γαλοπούλες, που μεταφέρεται συχνά και στις πολεμικές συγκρούσεις περιγράφοντας άδικες επιθέσεις απέναντι σε σαφώς υποδεέστερους, ή απροετοίμαστους αντιπάλους, Στμ)  έξω από τη Βεγγάζη είναι η προστασία άμαχου πληθυσμού. Το συγκεκριμένο επιχείρημα είναι σχεδιασμένο ώστε να κερδίσει υποστήριξη από τους Ευρωπαίους και Αμερικάνους πολίτες και μέρος του αραβικού κόσμου. “ Κοιτάξτε μας, ” λένε οι Obama/Clinton και οι σατράπες της Ε.Ε. “κάνουμε το καλό. Παίρνουμε το μέρος του λαού”. Ο καθαρός κυνισμός κόβει την ανάσα. Περιμένουνε να πιστέψουμε ότι οι ηγέτες που έχουν βουτήξει τα χέρια τους στο αίμα στο Ιράκ, το Αφγανιστάν και το Πακιστάν υπερασπίζονται το λαό της Λιβύης. Τα απαξιωμένα μέσα ενημέρωσης της Γαλλίας και της Αγγλίας είναι ικανά να “καταπιούν” τα πάντα, αλλά το γεγονός ότι ακόμα και αξιοπρεπείς φιλελεύθεροι αποδέχονται αυτές τις ανοησίες είναι απογοητευτικό. Η κοινωνία των πολιτών παρακινείται εύκολα με μερικές εικόνες και η βαρβαρότητα του Gaddafi να στείλει βομβαρδιστικά εναντίον του ίδιου του λαού του, ήταν το πρόσχημα που χρησιμοποίησε η Ουάσιγκτον για να βομβαρδίσει άλλη μια αραβική πρωτεύουσα. Εν τω μεταξύ, οι σύμμαχοι του Obama στον αραβικό κόσμο δούλευαν σκληρά για την προώθηση της δημοκρατίας.

Οργανισμός Ηνωμένων Εγκλημάτων (ΟΗΕ), του Γιώργου Πήττα

Δεν υπάρχει αμφιβολία καμιά, είμαστε εξοργιστικά κι απύθμενα χαλασμένοι, μπουκωμένοι ως τα αυτιά με πλήθος ιδεολογημάτων και ψεύδους. Αλλοτριωμένοι και συχνά τόσο κουρασμένοι από όσα συμβαίνουν, ώστε να προσπαθούμε μάταια να δικαιολογήσουμε τα όσα διαδραματίζονται στον πλανήτη μας.

Είναι ίσως φυσικό, είναι ίσως εύλογο, γιατί αλλιώς θα αρχίσουμε να φλερτάρουμε έντονα με την ιδέα και το συναίσθημα της καθολικής απόρριψης.

Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών. ΟΗΕ, για συντομία.

Ιδρύθηκε το 45 του 20ου αιώνα, από τους νικητές του Β’Πολέμου και σύμφωνα με το καταστατικό του, «είναι ένας διεθνής οργανισμός κρατών του κόσμου μας με σκοπό τη συνεργασία στο Διεθνές Δίκαιο,την ασφάλεια, την οικονομική ανάπτυξη και, την πολιτική ισότητα».

Αν ελάχιστα αναλογιστεί κανείς πόσα έχουν συμβεί από τότε μέχρι σήμερα, ασφαλώς ο ΟΗΕ μοιάζει με έναν διεστραμμένο και καλοταϊσμένο παλιάτσο που κάνει τα νούμερα του βουτηγμένος στο αίμα, στη σκηνή ενός άθλιου τσίρκου.

Στα θεωρεία, κάθονται όλοι όσοι χτυπάνε το τύμπανο, στις θέσεις των θεατών οι προνομιούχοι του πλανήτη και στα κλουβιά, έξω από την τέντα, στοιβαγμένοι, σαν φυλακισμένα λιοντάρια, οι λαοί του κόσμου.

Λιβύη – πόλεμος για τα συμβόλαια των πετρελαίων …

Από το περασµένο…

… Σαββατοκύριακο, µετά την επέµβαση στη Λιβύη, ο κόσµος δεν είναι πια ο ίδιος. Οχι πάντως επειδή έγινε πιο ανθρωπιστικός. «Ο κόσµος άλλαξε» λέει σε συνέντευξή της η οικονοµική αναλύτρια Τρίλµπι Λούντµπεργκ, που παρακολουθεί τις διεθνείς τιµές των καυσίµων. «Αντί να αρχίσουν να µειώνονται λόγω της ιαπωνικής κρίσης, θα τις ξαναδούµε να ανεβαίνουν». Στην Ευρώπη, η βενζίνη είναι ήδη 5% ακριβότερη από όσο ήταν πριν από δύο εβδοµάδες. Γι’ αυτό άραγε η διεθνής κοινότητα «στέκεται στο πλευρό του λιβυκού λαού που διεκδικεί τα ανθρώπινα δικαιώµατά του», όπως αναφέρει το ψήφισµα 1973 του ΟΗΕ;

Η Ιστορία…
… ίσως γράψει κάποτε ποια ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και που έκανε τους ∆υτικούς να επιτεθούν στον Καντάφι, ενώ µέχρι τότε τον παρακολουθούσαν απαθείς να σφάζει τον λαό του. Ηταν την περασµένη Τρίτη, υποστηρίζουν οι «Τάιµς της Ασίας» όταν, σε συνέντευξή του στη γερµανική τηλεόραση, ο Καντάφι ξεκαθάρισε πως οι δυτικές πετρελαϊκές εταιρείες θα πρέπει να ξεχάσουν τα λιβυκά πετρέλαια. Είπε:

«∆εν εµπιστευόµαστε τις εταιρείες τους που συνωµότησαν εναντίον µας. Τα πετρελαϊκά µας συµβόλαια θα πάνε σε ρωσικές, κινεζικές και ινδικές εταιρείες». ∆ηλαδή σε χώρες – µέλη της BRIC. ∆εν είναι λοιπόν τυχαίο που οι τέσσερις από τις πέντε αποχές στο ψήφισµα 1973 του ΟΗΕ προήλθαν από αυτές τις χώρες (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα). Επιβεβαιώνονται έτσι οι «κυνικοί» οι οποίοι, πίσω από κάθε πόλεµο των µεγάλων δυνάµεων που µπορούµε να θυµηθούµε, βλέπουν πάντα το πετρέλαιο. Και απογυµνώνονται ηθικά όσοι επικαλούνται ανθρωπιστικά ιδεολογήµατα.

Η αστικοποίηση καταστρέφει κάθε χρόνο μια «Ιταλία».

Κάθε χρόνο έως και 30 εκατομμύρια εκτάρια καλλιεργημένης έκτασης, δηλαδή έκταση ίση με την Ιταλία, χάνονται λόγω της υποβάθμισης του περιβάλλοντος, της εκβιομηχάνισης και της αστικοποίησης, υποστηρίζει ο ειδικός εισηγητής των Ηνωμένων Εθνών για το δικαίωμα στη διατροφή, Όλιβερ ντε Σούτερ.

«Η τάση αυτή έχει δραματικές συνέπειες για εκατοντάδες εκατομμύρια αγρότες, αλιείς και αυτόχθονες λαούς», υπογραμμίζει ο ντε Σούτερ με την ευκαιρία της παρουσίασης της έκθεσής του στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.

«Σήμερα 500 εκατομμύρια μικροκαλλιεργητές υποφέρουν από την πείνα επειδή το δικαίωμά τους στη γη δέχεται επίθεση. Ενώ ο αγροτικός πληθυσμός αυξάνεται και ο ανταγωνισμός με τις μεγάλες βιομηχανικές οντότες μεγαλώνει, οι εκτάσεις που καλλιεργούν οι μικροϊδιοκτήτες λιγοστεύουν χρόνο με το χρόνο. Συχνά οι καλλιεργητές μεταφέρονται σε εδάφη που είναι άγονα, ορεινά ή χωρίς άρδευση», πρόσθεσε.

Στην έκθεση σημειώνεται ότι ο συνδυασμός της υποβάθμισης του περιβάλλοντος, της αστικοποίησης και της αγοράς μεγάλων εκτάσεων από ξένους επενδυτές συνιστά ένα «εκρηκτικό κοκτέιλ».

«Σε παγκόσμια κλίμακα, 5-10 εκατομμύρια εκτάρια αγροτικής έκτασης χάνονται κάθε χρόνο λόγω της υποβάθμισης (του περιβάλλοντος) και άλλα 19,5 εκατομμύρια λόγω της εκβιομηχάνισης και της αστικοποίησης», εξήγησε ο Σούτερ.

Το γεγονός αυτό έχει «τεράστιες επιπτώσεις στους μικρούς καλλιεργητές, τους ιθαγενείς, τους κτηνοτρόφους και τους αλιείς που βασίζονται στην πρόσβαση στη γη και το νερό για να υπάρξουν», κατέληξε.

Πηγή : Vima via Greek Forests

46 χρόνια από την πρώτη εμφάνιση της Μαφάλντα

Γίνεται πλέον 46 ετών αλλά διατηρεί την παιδική αφέλεια και περιέργειά της. Εξάλλου δηλώνει ακόμη 6 μόλις χρονών. Παρόλα αυτά συνεχίζει να προβληματίζεται τόσο για μεγάλα προβλήματα του κόσμου, κυρίως της εποχής του Ψυχρού Πολέμου και του Πολέμου του Βιετνάμ, ή απλά να προσπαθεί να βρει τρόπο να αποφύγει να φάει την σούπα που τόσο σιχαίνεται και συνεχώς φτιάχνει η μητέρα της.

Όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει διερμηνέας στον ΟΗΕ και κολλητοί της φίλοι είναι οι Σουσανίτα, Φελίπε, Μανολίτο, Μιγκελίτο, Νάντο και Ελευθερία.

Ο λόγος για τη Μαφάλντα, το πρώτο στριπ της οποίας άρχισε να εκδίδεται για πρώτη φορά στις 29 Σεπτεμβρίου του 1964 στο περιοδικό Πριμέρα Πλάνα. Η ηρωίδα μιας μακριάς σειράς σχεδίων του Αργεντινού Quino και πρωταγωνίστρια της δικής της σειράς κόμικς την περίοδο 1964-1973 υπήρξε πολύ δημοφιλής σε Λατινική Αμερική και Ευρώπη.

Η πρώτη, βέβαια, εμφάνιση της Μαφάλντα επρόκειτο να γίνει σε μια διαφημιστική καταχώρηση δυο χρόνια νωρίτερα. Αλλά το σχέδιο ναυάγησε και πέρασαν δύο χρόνια μέχρι να γίνει πρωταγωνίστρια της δικής της σειράς.

Μετά το 1973, η Μαφάλντα εμφανίσθηκε κάποιες φορές σε ιστορίες του Κίνο, κυρίως για την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μάλιστα, τρία χρόνια αργότερα πόζαρε σε αφίσα της UNICEF, για τη Συνθήκη των Δικαιωμάτων του Παιδιού.

Για να δείτε χαρακτηριστικά poster της Mafalda πατήστε στο

Η απληστία γεννά την πείνα στον κόσμο

Του Afua Hirsch / The Guardian

Ο καύσωνας, οι πυρκαγιές δασών και η ξηρασία που έπληξαν τη Ρωσία και την Κεντρική Ασία ίσως να είναι πρωτόγνωρα φαινόμενα στη σύγχρονη ιστορία. Υπάρχει, όμως, κάτι το συνηθισμένο στην απειλούμενη επισιτιστική κρίση, καθώς η τιμή των σιτηρών παραμένει 50% υψηλότερη από ό,τι ήταν πριν από δύο μήνες. Πέρασαν μόλις δύο χρόνια από την προηγούμενη τέτοια κρίση. Μια απότομη εκτίναξη στις τιμές αγροτικών προϊόντων το 2007-08 είχε προκαλέσει πανικό από την Ιταλία μέχρι και την Αϊτή, αποκαλύπτοντας τις δομικές δυσλειτουργίες των παγκόσμιων αγορών τροφίμων.

Οι δυσλειτουργίες αυτές δημιουργούν με τη σειρά τους πρωτόγνωρες ανθρωπιστικές καταστροφές στις φτωχότερες χώρες του κόσμου. Ο Νίγηρας, για παράδειγμα, υφίσταται τη χειρότερη επισιτιστική κρίση των τελευταίων ετών, χωρίς τα διατροφικά προϊόντα να σπανίζουν στη χώρα. Αν και βουνά σιτηρών στοιβάζονται στις υπαίθριες αγορές της πρωτεύουσας Νιαμέι, η τιμή τους είναι απαγορευτική για τους καταναλωτές….

Για συνέχεια πατήστε στο

Δύο πλοία με πλήρωμα γυναίκες θα επιχειρήσουν να σπάσουν τον αποκλεισμό της Γάζας

Δυο πλοία που θα ξεκινήσουν από την Τρίπολη του Λιβάνου μεταφέροντας ανθρωπιστική βοήθεια για το λαό της Γάζας σκοπεύουν να σπάσουν τον ισραηλινό αποκλεισμό της Γάζας. Στo πλοίο Saint Mariam επιβαίνουν μόνο γυναίκες, διαφόρων εθνικοτήτων και θρησκειών: καλόγριες από τις ΗΠΑ, μια τραγουδίστρια από τον Λίβανο, δικηγόροι, γιατροί, δημοσιογράφοι.

Σύμφωνα με την εφημερίδα The Guardian, το πλοίο Saint Mariam και το Naji Alali, τα οποία αναμενόταν να αναχωρήσουν από το λιμάνι της Τρίπολης έως το βράδυ της Κυριακής, είχε σχεδιαστεί να πραγματοποιήσουν την αποστολή πολλές εβδομάδες νωρίτερα. Ωστόσο, το Ισραήλ προσπάθησε να σταματήσει την αποστολή, με αποτέλεσμα να υπάρξουν πολλές καθυστερήσεις. Η κυβέρνηση του Λιβάνου έδωσε, πάντως, το «πράσινο φως» για την αναχώρηση των πλοίων. Πρώτος τους σταθμός θα είναι η Κύπρος.

Το Ισραήλ διατύπωσε για ακόμα μία φορά ανησυχίες ότι και αυτά τα πλοία «θα μεταφέρουν οπλισμό» στη Γάζα. Η απεσταλμένη του Ισραήλ στον ΟΗΕ δήλωσε ότι η χώρα της έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει «απαραίτητα μέτρα», στο πλαίσιο της διεθνούς νομοθεσίας, για να σταματήσει το πλοίο.

Ωστόσο, η γυναίκα που διοργάνωσε την αποστολή, η Σαμάρ Αλ-Χατζ δηλώνει ότι σκοπός της αποστολής είναι ανθρωπιστικός. «Στόχος μας είναι να φτάσουμε στη Γάζα» δηλώνει και υπογραμμίζει ότι το πλοίο μεταφέρει ιατρικά σύνεργα και φάρμακα.

Πηγή : Tvxs

ΔΡΟΜΟΙ του νερού

Δεν τόλµησαν…
Καµιά τους δεν καταψήφισε την απόφαση. Κρύφτηκαν πίσω από την αποχή. Οµως, ακόµη κι έτσι, περισσότερες από 40 χώρες του κόσµου, που ανάµεσά τους ξεχωρίζουν οι ΗΠΑ και µερικές ευρωπαϊκές, έδειξαν τις προάλλες την εχθρότητά τους στην ιστορική απόφαση του ΟΗΕ (που υπερψηφίστηκε από 122 χώρες), να αναγνωρίσει για πρώτη φορά την πρόσβαση σε καθαρό νερό ως θεµελιώδες ανθρώπινο δικαίωµα. Μια εχθρότητα κυνική, όταν, σύµφωνα µε τα στοιχεία του ΟΗΕ, ένα παιδί πεθαίνει κάθε τριάµισι δευτερόλεπτα από δυσεντερία που οφείλεται σε µολυσµένο νερό.

Ο πλανήτης…
…ξεµένει από νερό. Πρόσφατη έρευνα της Παγκόσµιας Τράπεζας υπολογίζει πως η ζήτηση για καθαρό νερό θα υπερβεί την προσφορά κατά 40% τα είκοσι προσεχή χρόνια. Πώς δικαιολόγησαν λοιπόν οι 40 χώρες την απόφασή τους να µην ψηφίσουν «ναι»; Δεν χρειάστηκε. Τα πράγµατα µιλούν από µόνα τους. «Ηταν η συνήθης συµµορία», λέει στο «Ντιµόκρασι Νάου» η Μοντ Μπάρλοου, που αγωνίζεται χρόνια τώρα για τα δικαιώµατα των ανθρώπων στο νερό. «Οι χώρες που έκαναν αποχή ήταν οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Βρετανία και µερικές άλλες ευρωπαϊκές χώρες, η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία.

Για τη συνέχεια πατήστε στο

Επιστολή «τελευταία προειδοποίηση» απέστειλε το Ισραήλ στον ΟΗΕ για τον αποκλεισμό της Γάζας

Την πρόθεση του να εμποδίσει τα δύο σκάφη που θα αποπλεύσουν από το Λίβανο με ανθρωπιστική βοήθεια για τη Λωρίδα της Γάζας, ανακοίνωσε το Ισραήλ με επιστολή προς τον γ.γ του ΟΗΕ Μπαν Γκι Μουν. Κάνοντας ταυτόχρονα λόγο για «τελευταία προειδοποίηση του Ισραήλ εναντίον κάθε προσπάθειας να σπάσει ο αποκλεισμός της Λωρίδας της Γάζας».

Η εκπρόσωπος του Ισραήλ στον ΟΗΕ Γκαμπριέλα Σάλεβ, δήλωσε ότι η χώρα της «διατηρεί το δικαίωμα, το οποίο εγγυάται το διεθνές δίκαιο, να εμποδίσει την πρόσβαση των δύο σκαφών «Junia» και «Julia» στη Λωρίδα της Γάζας».

«Η δηλωμένη πρόθεση των σκαφών αυτών είναι να παραβιάσουν τον ναυτικό αποκλεισμό της Γάζας», γράφει η Σάλεβ στην επιστολή της και προσθέτει ότι το Ισραήλ δεν μπορεί να αποκλείσει «το ενδεχόμενο τα πλοία αυτά να μεταφέρουν όπλα ή άτομα των οποίων οι στόχοι είναι η πρόκληση και η αντιπαράθεση».

«Όλα τα πράγματα που δεν είναι όπλα ή υλικά πολέμου μεταφέρονται τώρα στη Λωρίδα της Γάζας μέσω των κατάλληλων μηχανισμών που επιτρέπουν να εξασφαλιστεί η παράδοσή τους και ο πολιτικός τους χαρακτήρας. Η επιστολή αυτή είναι η τελευταία προειδοποίηση του Ισραήλ εναντίον κάθε προσπάθειας να σπάσει ο αποκλεισμός που διατηρεί σε βάρος της Λωρίδας της Γάζας.

Πηγή : Tvxs

ΚΟΙΝΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΩΝ Μ.Κ.Ο. (Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις)

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ                                        
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
ΟΜΑΔΑ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑ
PRAKSIS
ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ

ΥΠΟΒΟΛΗ ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ ΠΟΥ ΔΙΕΠΕΙ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΣΥΛΟΥ

Στις 30 Ιουνίου 2009 δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως το Προεδρικό Διάταγμα 81/2009 με τίτλο: Τροποποίηση π.δ. 90/2008 «Προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας προς τις διατάξεις της Οδηγίας 2005/85/ΕΚ του Συμβουλίου της 1ης Δεκεμβρίου 2005, σχετικά με τις ελάχιστες προδιαγραφές για τις διαδικασίες με τις οποίες τα κράτη μέλη χορηγούν και ανακαλούν το καθεστώς του πρόσφυγα».

Οι ρυθμίσεις του ΠΔ προκάλεσαν τις αντιδράσεις θεσμικών οργάνων, όπως της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Ελληνικού Γραφείου της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και πολλών μη κυβερνητικών οργανώσεων διότι επέφεραν σημαντικές επί τα χείρω αλλαγές στη διαδικασία ασύλου. Οι κυριότερες εξ αυτών είναι:

• α) Η μεταβίβαση της αποφασιστικής αρμοδιότητας επί των αιτημάτων ασύλου στους κατά τόπους Αστυνομικούς Διευθυντές.

• β) Η διεξαγωγή της συνέντευξης του αιτούντος ασύλου από γνωμοδοτική Επιτροπή αποτελούμενη σχεδόν αποκλειστικά από δημοσίους υπαλλήλους ήτοι δύο αξιωματικούς της ΕΛΑΣ, έναν υπάλληλο της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης της οικείας Περιφέρειας και έναν εκπρόσωπο της Ύπατης Αρμοστείας για τους Πρόσφυγες. Επισημαίνεται ότι η Ύπατη Αρμοστεία ανακοίνωσε την άρνησή της να συμμετάσχει στις εν λόγω επιτροπές, θεωρώντας ότι οι αλλαγές που υιοθετήθηκαν δεν εγγυώνται μία δίκαιη και αποτελεσματική διαδικασία ασύλου.

• γ) Η κατάργηση του δεύτερου βαθμού εξέτασης από την Επιτροπή Προσφυγών με συνέπεια η αίτηση ακύρωσης ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας να απομείνει το μόνο μέσο προσβολής των απορριπτικών αποφάσεων επί των αιτημάτων ασύλου.

Οι οργανώσεις μας, θεωρώντας ότι οι ρυθμίσεις αυτές, όχι μόνο δεν βελτιώνουν μία ήδη προβληματική κατάσταση, αλλά αντιθέτως δημιουργούν ακόμα σημαντικότερα εμπόδια στη διασφάλιση μίας δίκαιης και αποτελεσματικής εξέτασης των αιτημάτων ασύλου, κατά παράβαση και της σχετικής κοινοτικής οδηγίας 2005/85/ΕΚ, αποφασίσαμε να αποστείλουμε υπόμνημα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εκθέτοντας αναλυτικά τις απόψεις μας για τα σημεία του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου που δεν συνάδουν με το ευρωπαϊκό δίκαιο.

Η κίνηση αυτή ευελπιστούμε να αποτελέσει το έναυσμα για τις αναγκαίες διορθωτικές κινήσεις, σύμφωνα άλλωστε και με τις εξαγγελίες της νέας κυβέρνησης, ώστε να αποκτήσουμε πλέον ένα αποτελεσματικό σύστημα ασύλου, συμβατό με τις διεθνείς υποχρεώσεις της Χώρας.