Έχει κι η Ελλάδα τις πρωτιές της..

Κατά τη διάρκεια των ταραχών στην Αγγλία, όταν βανάκια της αστυνομίας κυκλοφορούσαν με φωτογραφίες νεαρών και καλούσαν τους «πολίτες» να ρουφιανέψουν τους «αλήτες», όταν ο πρωθυπουργός της χώρας ανακοίνωνε πως θα κλείνει τα social media κατά βούληση, ουπς συγνώμη όταν η ασφάλεια της χώρας το απαιτεί ήθελα να πω, όταν δεκαεφτάχρονος έμπαινε στη φυλακή για ένα status στο facebook, μια αξιολάτρευτη και δημιουργική ομάδα έκανε την εμφάνισή της.. Τα μέλη της, τα οποία μπορείτε να καμαρώσετε και στη photo αποφάσισαν ότι το κομβικό πρόβλημα της χώρας ήταν να καθαριστεί από τα σκουπίδια, που δημιούργησαν αυτοί που καθημερινά θεωρούνται, αντιμετωπίζονται και χωροθετούνται σα σκουπίδια.. Παίζοντας με την αγαστή σχέση της ομάδας αυτής με τις κυρίαρχες τάξεις, όσοι -ευτυχώς πολλοί- διαφώνησαν με τον κρετινισμό της επιλογής, χαρακτήρισαν ειρωνικά την ομάδα αυτή  broomeoisie (από το broom- σκούπα και το αγαπημένο όλων μας bourgeoisie).. Περισσόετερες πληροφορίες γι’ αυτό το τσίρκο μπορείτε να βρείτε εδώ.. Να υπογραμμίσω μόνο την κεντρικότητα των social media στην οργάνωση του θίασου της σκούπας..

Ωραία όλα αυτά θα μου πεις αλλά που βρίσκεται η ελληνική πρωτοπορεία; Κι εδω είναι που κάνεις το λάθος.. Όχι μόνο έχουμε θίασο της σκούπας αλλά τον είχαμε κι ένα χρόνο πριν τους old fashioned Εγγλέζους: οι φίλοι μας οι atenistas.. Κι αντιγράφω από το Δερβενιώτη:

Όμορφες δημοκρατίες, όμορφα καίγονται…

Γράφει ο Zaphod

Δεκαεπτάχρονος έφηβος δηλώνει δημόσια σε 400 ανθρώπους «Νομίζω ότι πρέπει να κάνουμε φασαρία. Είναι καιρός να σταματήσουν οι αρχές να μας τραμπουκίζουν και να καταστρέφουν τη χώρα. Είναι καιρός να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας. Πάνω τους ταραχοποιοί» και καταδικάζεται σε ένα χρόνο αναμόρφωσης και απαγόρευσης δημόσιας έκφρασης, 120 ώρες υποχρεωτικής εργασίας και τρίμηνη απαγόρευση κυκλοφορίαςμεταξύ 6μμ και 7πμ. Ο νεαρός έχει οδηγηθεί στο δικαστήριο κατόπιν παρακολούθησής του από ειδικό σώμα της αστυνομίας, ενώ η μητέρα του αγοριού εξηγεί στο δικαστήριο ότι «είναι καλό παιδί, αλλά, όπως κάθε έφηβος, έχει τις ανόητες στιγμές του».

Όχι δεν πρόκειται για τη δίκη ενός «παιδιού του Σουίνγκ» σε ναζιστικό δικαστήριο του 1938. Ούτε για την εφαρμογή του καραμανλικού νόμου 4000 «περί τεντιμποϊσμού». Ούτε για κάποιο ιρανικό δικαστήριο μουλάδων τοποτηρητών της Σαρίας. Πρόκειται για τη γενέτειρα της αστικής δημοκρατίας, την Αγγλία, εν έτει 2011 μ.Χ. και 304 χρόνια μετά τις «Πράξεις της Ένωσης» του 1707, οπότε και θεμελιώνεται η νεότερη μορφή κοινοβουλευτικής δημοκρατίας στο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας. Το δε δημόσιο μέσο όπου εκφράστηκε ο 17χρονος είναι τοFacebook, στο οποίο και του απαγορεύτηκε η πρόσβαση (μαζί με τα υπόλοιπα social media) για τους επόμενους δώδεκα μήνες. Πηγή: Guardian 17/8/2011

 

 

Daniel Harvey-Μην ηθικολογείς, μην κρίνεις, μη βγάζεις φωτογραφίες

Πηγή: Κατάληψη ΕΣΗΕΑ/Μετάφραση απ΄το The Commune από Radical Desire

Υπάρχει στην Αγγλία μια υποτάξη που δεν υπάρχει πουθενά αλλού στην Ευρώπη. Λευκή, με στοιχειώδη μόρφωση, χωρίς κανένα μέσο κοινωνικής ανέλιξης, είναι ένα τέλειο παράδειγμα των αποτελεσμάτων του αγγλοσαξονικού καπιταλισμού και του προγράμματος απανθρωποποίησης που εφαρμόζει. Η αγγλική διαστροφή είναι να κάνει τον πληθυσμό αυτό περήφανο για την αθλιότητα και την άγνοιά του. Η κατάσταση είναι απελπιστική. Έχω περισσότερες ελπίδες για τη νεολαία των δικών μας banlieues.

Jean-Baptiste Clamence, από την Πτώση του Αλμπέρ Καμύ (1956).

Κάποιος ήρθε σήμερα το πρωί και μου είπε ότι σκεφτόταν πως έχει κάτι παράξενο αυτή η χώρα: ανέκαθεν είχε αυτή την υποτάξη που έχουν αποφύγει οι περισσότερες άλλες χώρες στην Ευρώπη. Του αντέταξα τις φασαρίες πριν από μερικά χρόνια στα προάστια του Παρισιού, αλλά το επιχείρημά του παρέμενε αληθές. Οι χώρες αυτές κατασκευάζουν αυτή την αρρωστημένη εικόνα εκλέπτυνσης, υψηλής κουζίνας, υψηλής κουλτούρας, πολιτισμένων αξιών, τσαγιού και διανοουμενισμού, αλλά και στις δύο η αισχρή κρυφή τους όψη ξεσπά και αποκαλύπτεται σε όλους.

Είναι κάτι που θα το λέγαμε «κουλτούρα Φριτσλ», από εκείνον τον Αυστριακό που κατάφερνε να διατηρεί μια ωραία βιτρίνα στο σπίτι του στα προάστια, κουβέντιαζε με τους γείτονες, πήγαινε στη δουλειά, μεγάλωνε παιδιά, ενώ στο μεταξύ κρατούσε ένα φρικτό μυστικό κρυμμένο στο υπόγειό του, την ειδεχθή αιμομικτική οικογένεια που έφτιαχνε. Έτσι μοιάζει και η νεοφιλελεύθερη κοινωνία μας, και αυτό αντανακλούν οι ρεπόρτερ του BBC που δείχνουν τις τρέντι καφετέριες με τις βιτρίνες τους σπασμένες στο Ένφιλντ, ψελλίζοντας τις μειλίχιες, ακατανόητες μπουρδολογίες τους.

Καλωσήλθατε στη νέα Ευρώπη: Γνωρίστε την με τον Jody McIntyre και το καροτσάκι του [video]

Μετάφραση από το προσωπικό blog του Jody McIntyre :

Όταν γεννήθηκα στο νοσοκομείο East Dulwich (περιοχή στο νότιο Λονδίνο), οι γιατροί είπαν στους γονείς μου ότι ποτέ δεν θα περπατήσω, και κατά πάσα πιθανότητα δεν θα μιλήσω.

Μετά τους απέδειξα το λάθος τους, και μετά από δεκαοκτώ χαμένα χρόνια εκπαίδευσης, αποφάσισα να δω τον κόσμο, και έτσι ξεκίνησα το ταξίδι μου στη Νότια Αμερική για τρεις μήνες μόνος μου. Ενώ ήμουν εκεί έξω, το Ισραήλ διέπραξε σφαγή στη Γάζα, και φύτεψε τους σπόρους της επανάστασης στο μυαλό μου. Τα υπόλοιπα, όπως λένε, είναι ιστορία.

Ο Jody McIntyre συμμετείχε στις φοιτητικές διαδηλώσεις που γίνονται εδώ και καιρό στη Μεγάλη βρετανία, ενάντια στην αύξηση των διδάκτρων (τριπλασιασμός του ποσού) και στις 9 Δεκεμβρίου 2010, τραβήχτηκε από το αναπηρικό καροτσάκι του και συρθήκε στο δρόμο από δυνάμεις της «καλής» βρετανικής αστυνομίας, καθώς θεωρήθηκε απειλή προς τη δημόσια τάξη κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης που λάμβανε χώρα εκείνη τη στιγμή…

Το βίντεο που ακολουθεί είναι η συνέντευξη του Jody στο καθεστωτικό BBC, Λίγο μετά το συμβάν (μιας και προσφάτως μας συμβούλευσαν να γίνουμε άνθρωποι πριν γίνουμε κομμουνιστές, προσπαθούμε να κατανοήσουμε τον ανθρωπισμό, thx to Radical Desire):

Το βίντεο μεταφράστηκε από τους Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα

Για να διαβάσετε τη μετάφραση της συνέντευξης και να δείτε ένα πολύ όμορφο μουσικό αφιέρωμα για τον Jody McIntyre πατήστε στο 

Το Google Maps και η Αύξηση των Διδάκτρων

Τους χάρτες του Google Maps χρησιμοποιούν οι φοιτητές που διαδηλώνουν ενάντια στην αύξηση των διδάκτρων στο Λονδίνο.  Στο χάρτη που δημιούργησαν οι φοιτητές για να αποφύγουν τις στρατηγικές αποκλεισμού της αστυνομίας του Λονδίνου υπάρχει ζωντανή ενημέρωση τις ημέρες των πορειών. Μέσω του χάρτη οι χρήστες μπορούν να παρακολουθήσουν το τι συμβαίνει στο Λονδίνο ζωντανά, με ήχο/βίντεο/ανανεώσεις/εικόνα. Το εργαλείο αυτό, ουσιαστικά θα μπορούσε επίσης να γίνει μια μη-ελεγχόμενη, αυτοοργανωμένη πηγή ειδήσεων.

Δεν ισχυρίζομαι ότι το Google Maps και ακόμα περισσότερο η Google μετατράπηκαν σε σύμμαχο των κινημάτων στον πλανήτη. Αυτό που βρίσκω ενδιαφέρον, όπως -σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό- και με το wikileaks αλλά και, πηγαίνοντας ακόμα πιο πίσω χρονικά, στην ανταλλαγή αρχείων δωρεάν, είναι ότι σε ένα βαθμό τα παραδοσιακά εργαλεία εποπτείας, συγκέντρωσης αποδείξεων, συντονισμού και διάδοσης «πληροφοριών» που μονοπωλούσε το κράτος, τείνουν να εκδημοκρατιστούν.

Πηγή: boingboing

Μεγάλη Βρετανία : 20,000 φοιτητές και μαθητές ξανά στους δρόμους [Φωτογραφίες+Βίντεο]

Πλημμύρισε πάλι το Λονδίνο από διαδηλώσεις μαθητών και φοιτητών ενάντια στην αύξηση των διδάκτρων εχθές 24 Νοεμβρίου. Περί τους 20,000 είναι η εκτίμηση χωρίς την επίσημη συμμετοχή της εθνικής φοιτητικής ένωσης που είχε αναλάβει τη διοργάνωση της πορείας της 10 Νοεμβρίου.

Παράλληλα υπό κατάληψη τελούν τα πανεπιστήμια της Οξφόρδης, του Πλύμουθ, του Έσσεξ, του Μπρίστολ, του Λονδίνου, του Μπέρμιγχαμ κ.α.

Πορείες επίσης γίνονται και στο Μάντσεστερ, Λίβερπουλ, Σέφιλντ, Κάρντιφ, Γλασκώβη, Εδιμβούργο, Λιντς, Νιουκαστλ, Κέιμπριτζ, Σάουθαμπτον και αλλού.

Ο Mark Bergfeld, από τη μεριά του δικτύου ακτιβιστών υπέρ της Παιδείας, (Education Activist Network), που συμμετέχει στη διοργάνωση, δήλωσε: «Έχουμε το δικαίωμα της διαμαρτυρίας, της ανυπακοής, και της κατάληψης των αμφιθεάτρων».

«Ακολουθούμε το πνεύμα του 1968» , δήλωσαν επίσης πολλοί φοιτητές.

Το ενδιαφέρον σημείο είναι ότι η σημερινή διαδήλωση οργανώθηκε κυρίως μέσα απο τα μέσα ηλεκτρονικής δικτύωσης.

Για τη συνέχεια, τις υπόλοιπες φωτογραφίες και το βίντεο πατήστε στο 

Λύση στο κυκλοφοριακό.. χωρίς φανάρια – Δείτε το βίντεο!

Πολλοί ίσως να νομίζετε ότι τα φανάρια συμβάλλουν στην ομαλή ροή της κυκλοφορίας στις μεγαλουπόλεις. Ένας συγκοινωνιολόγος αποφάσισε να κάνει ένα ενδιαφέρον πείραμα σε μία πόλη που είχε έντονο κυκλοφοριακό πρόβλημα.

Η πόλη αυτή είναι το Somerset της Αγγλίας και το πείραμα κράτησε περίπου 1 μήνα. Πολλοί κάτοικοι πίστευαν πριν το πείραμα ότι το χάος θα γινόταν χειρότερο, καθώς οι οδηγοί δεν θα άφηναν τους άλλους οδηγούς να περάσουν.

Τελικά μετά το τέλος του πειράματος, τα αποτελέσματα ήταν άκρως εντυπωσιακά! Δεν σημειώθηκε κανένα τρακάρισμα, η ροή της κυκλοφορίας ήταν συνεχής, οι οδηγοί οδηγούσαν σιγά και πρόσεχαν περισσότερα τα άλλα αυτοκίνητα και τους πεζούς και εκεί που χρειαζόταν κάποιος 20 λεπτά για να πάει από το ένα σημείο σε κάποιο άλλο, τώρα ήθελε μόλις 5.

Δεν ξέρω κατά πόσο θα δουλέψει αυτό το σύστημα σε μεγάλες πόλεις όπως η Αθήνα ή η Θεσσαλονίκη στην Ελλάδα, αλλά σίγουρα εκεί δούλεψε. Δείτε το video με το πείραμα…

Καλά Νέα

Η ιστορία των Skinheads

Οι περισότεροι άνθρωποι αντιδρούν αρνητικά στον όρο «skinhead».Ως μία πολιτισμική οργάνωση,οι skinheads αντιμετωπίζονται ως ηλίθιοι, βίαιοι και ρατσιστές. Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι πολλοί αναμείχθηκαν σε ακροδεξιές και ρατσιστικές οργανώσεις, αλλά η προέλευση τους ήταν πολύ πιο συνδεδεμένη με πολυφυλετικά κινήματα της εργατικής τάξης από κάθε είδους θεωρίες περί λευκής ράτσας.

Η κουλτούρα των «skinheads» αναδύεται ως αποτέλεσμα δύο διαφορετικών συμπεριφορών στη κουλτούρα και την κοινωνία της Βρετανίας στης αρχές της δεκαετίας του εξήντα. Το πρώτο ρεύμα το οποίο έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές στην Βρετανική νεολαία άρχισε να διαιρείται σε διάφορες φατριές. Καθώς η μεσαία τάξη είχε πρόσβαση στις διάφορες ανέσεις της εποχής, η εργατική τάξη είχε πολύ περιορισμένες δυνατότητες. Το ευρύ καταναλωτικό σκηνικό που επικρατούσε υπονόμευε την ανικανότητα της εργατικής τάξης να πάρει μέρος σε αυτό. Αυτό οδήγησε στην εμφάνιση ενός «σκληρού τρόπου ζωής», που τους ανάγκασε να ξεχωρίσουν απο τον κοινωνικό περίγυρο -έτσι ξυρίσαν το κεφάλι τους, φόρεσαν στενά jeans, τιράντες και εργατικές μπότες.

Για τη συνέχεια πατήστε στο

Οδοντίατρος συγκεντρώνει χρήματα για αποστολή παροχής οδοντιατρικής φροντίδας στην Ουγκάντα

Μία οδοντίατρος από το Steep της Αγγλίας, η Heidi Robinson, συγκεντρώνει χρήματα για να συμμετάσχει σε μία εκστρατεία παροχής οδοντιατρικής φροντίδας σε ασθενείς στην Ουγκάντα.

Η αποστολή θα ξεκινήσει το Νοέμβριο για την Ουγκάντα και θα είναι διάρκειας τριών εβδομάδων. Στην προσπάθεια της να εξοικονομήσει τα έξοδα του ταξιδιού και των λοιπών εξόδων αναλωσίμων για την παροχή της βοήθειας, έχει ξεκινήσει μία διαδικασία συγκέντρωσης χορηγιών και δωρεών. Μέχρι στιγμής έχουν συγκεντρωθεί περίπου 1.000 λίρες από τις 3.000 περίπου που είναι ο στόχος της Heidi.

Η περιοχή αυτή έχει υποφέρει από εμφυλίους πολέμους, φτώχεια, κρούσματα πολλών ασθενειών (όπως HIV) και αντιμετωπίζει υψηλό δείκτη ανεργίας, χαμηλό προσδόκιμο ζωής (50 χρόνια) όπως επίσης έχουν καταμετρηθεί πάνω από 2 εκατομμύρια ορφανά παιδιά, αναφέρει η Heidi.

Η ίδια είχε ζήσει στο παρελθόν, σε μικρή ηλικία στην Ουγκάντα, αφού ο πατέρας της, οδοντίατρος κι αυτός δούλευε στην Καμπάλα. Επέστρεψαν στην Αγγλία, όταν η κατάσταση στη χώρα έγινε υπερβολικά ασταθής. Ως φοιτήτρια οδοντιατρικής, είχε συμμετάσχει πάλι σε μία αποστολή στο Ναιρόμπι και είχε επισκεφθεί ακόμη και για το ταξίδι του μέλιτος της την Κένυα.

Η ιστοσελίδα της, που δημιουργήθηκε για να στηρίξει και να συγκεντρώσει τα χρήματα για το ταξίδι στην Ουγκάντα, έχει όλες τις πληροφορίες.

www.myugandandentalmission.info

Πηγή : Dentnews

Λαός χωρίς φωνή, η δικαίωση των δικτατόρων

Στην άκρη της πλατείας του Κοινοβουλίου στο Λονδίνο στέκεται ο Γουίνστον Τσόρτσιλ και κοιτάζει με μισό μάτι- καμπουριασμένος, αδιαπέραστος και μαρμάρινος- τη γοτθική καρδιά της βρετανικής δημοκρατίας. Συνήθως η μοναδική συντροφιά του είναι το νέφος, η κίνηση και οι τουρίστες με τις φωτογραφικές μηχανές παραμάσχαλα. Τους τελευταίους τρεις μήνες όμως είχε παρέα μιαν άλλη μορφή δημοκρατίας.

Τον Μάιο, ελάχιστες σκηνές στήθηκαν εκεί από πολίτες που διαδήλωναν κατά του πολέμου στο Αφγανιστάν. Οταν τους είδα για πρώτη φορά, ήταν ένα μείγμα φοιτητών, ακτιβιστών και καθηγητών που εξέφραζαν την πεποίθηση του 70% των Βρετανών ότι αυτός ο πόλεμος δεν μπορεί να κερδηθεί και πρέπει να σταματήσει. Μία εξ αυτών, η Μαρία Γκαλασέτγκουι, είπε: «Εχουμε ευθύνη να αντιστεκόμαστε σε αυτό που κάνουν. Είναι ανήθικο» και προσέθεσε: «Στηρίζουμε τους στρατιώτες μας, γι΄ αυτό θέλουμε να γυρίσουν πίσω. Αυτοί» – έδειξε προς το Κοινοβούλιο- «τους οδηγούν στον θάνατο».

Για τη συνέχεια πατήστε στο

Μαζικός τάφος 97 νεογνών…

Μπροστά σε μια τραγική ανακάλυψη βρέθηκαν οι αρχαιολόγοι κατά τη διάρκεια ανασκαφής στα ερείπια μιας ρωμαϊκής πόλης στο Μπακινχμασάιρ της Αγγλίας. Σε ένα σπίτι της περιοχής βρήκαν έναν ομαδικό τάφο 97 νεογνών!

Οι αρχαιολόγοι θεωρούν ότι το σπίτι αυτό θα πρέπει να ήταν πορνείο όπoυ σκότωναν κάθε νεογνό μετά τη γέννησή του.

«Η μόνη εξήγηση που μπορείς να σκεφτείς είναι ότι επρόκειτο για πορνείο», αναφέρει η αρχαιολόγοςDr. Τζιλ Έγιερς. Για τις πόρνες της εποχής δεν ήταν κάτι ασυνήθιστο οι εγκυμοσύνες καθώς τα μέτρα προφύλαξης ήταν από ανεπαρκή ως ανύπαρκτα.. Έτσι το μόνο μέτρο…προφύλαξης ήταν η θανάτωση του μωρού! Την εποχή εκείνη εξάλλου τα μωρά δεν θεωρούνταν άνθρωποι παρά μόνο όταν περνούσαν το 2ο έτος της ηλικίας τους. Μάλιστα όταν ένα παιδί πέθαινε πριν τα 2, δεν το έθαβαν καν σε νεκροταφεία.

Ακόμα κι έτσι, οι αρχαιολόγοι λένε ότι δεν έχουν ξαναδεί κάτι τέτοιο με μαζική ταφή τόσο μικρών νεογνών (όλα ήταν νεογέννητα, όπως διαπίστωσαν από το μέγεθος των οστών τους). Όλα μάλιστα είχαν ακριβώς την ίδια ηλικία. Ο σκελετικός βιολόγος Dr. Mάις, εκτιμά πως ο μαζικός θάνατος των μωρών οφείλεται σε δολοφονία, καθώς αν υπήρχε κάποιο φυσιολογικό αίτιο όπως ασθενεία, τα μωρά θα είχαν διαφορετικές ηλικίες.

To χωριό Lyddington στην Αγγλία δημιούργησε το δικό του πάροχο ADSL!

To χωριό Lyddington στην περιοχή East Midlands της Αγγλίας αποφάσισε και υλοποίησε με δικά του κεφάλαια την ανάπτυξη ιδιόκτητου δικτύου ευρυζωνικής πρόσβασης, ιδρύοντας έναν δικό του πάροχο. Είχε προηγηθεί η άρνηση της BT να συμπεριλάβει το μικρό χωριό των 397 κατοίκων στο φιλόδοξο σχέδιο της για ανάπτυξη δικτύου νέας γενιάς πρόσβασης (NGN) με FTTC και FTTH. Παρόμοιες αρνήσεις είχε εισπράξει το Lyddington και από άλλες εταιρείες όπως η Virgin. Οι αρνήσεις είχαν την εύλογη αιτιολόγηση της μη-αποδοτικής επένδυσης.

Έτσι κάποιοι κάτοικοι του χωριού συγκέντρωσαν το αρχικό ποσό των 37.000 λιρών και δημιούργησαν ένα στοιχειώδες Gigabit δίκτυο παροχής υπηρεσιών ADSL2+, VDSL, SDSL, ασύρματης πρόσβασης και FTTH το οποίο διαχειρίζεται η συσταθείσα για τον σκοπό Rutland Telecom. To σχέδιο υποστηρίχθηκε και από τον γνωστό Βρετανό ηθοποιό Stephen Fry ο οποίος επαίνεσε την πρακτική «Φτιάχτο μόνος σου» του χωριού.

«Υπάρχει η παρεξήγηση πως είναι πιο δύσκολο να αποκτήσουν γρήγορη και αξιόπιστη ευρυζωνική πρόσβαση αυτή που το χρειάζονται πιο πολύ», σχολίασε.

Για τη συνέχεια πατήστε στο