Διάλογοι κρίσης για λειτουργικά αναλφάβητους

Του Πέτρου Αργυρίου από το προσωπικό του blog agriazwa

(Προειδοποίηση: Αυτό το κείμενο είναι γραμμένο για εκείνους ακριβώς που δε θα το διάβαζαν έτσι και αλλιώς ποτέ. Για αυτούς που πέρα βρέχει, για αυτούς που δεν χαμπαριάζουν ότι ο καιρός χτυπά την πόρτα τους με το πίσω μέρος του δρεπανιού που έχει χαραγμένο πάνω του με ΜΕΓΑΛΑ ΠΑΧΥΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥΣ. Για τους ακόμη βαθιά νυχτωμένους που μας καταδικάζουν όλους σε πνιγερά σκοτάδια. Όπως έκανε μια παλιά φίλη, τυπώστε το και τρίψτε το τους στη μούρη)

Γαμιέται η κόρη σου.  Οκ, τώρα που σου τράβηξα την προσοχή επέτρεψε μου να διορθώσω πριν μου τραβήξεις κανά μπουνίδι.

Δεν γαμιέται η κόρη σου αν και δεν βρίσκεις πως αυτό είναι κάπως αφύσικο μετά από κάποια ηλικία;

Οκ, δε γαμιέται η κόρη σου. Γαμιέται η χώρα σου. Που σημαίνει εκατομμύρια κόρες, γιοί, αδερφοί, αδερφές και παλληκάρια, παππούδες, γιαγιάδες. Ησύχασες τώρα;

Καλό και άγιο το γαμήσι, δε λέω, αρκεί να γίνεται με την ελεύθερη βούληση δύο ή και περισσοτέρων ανθρώπων. Όταν η βούληση παραβιάζεται, τότε μιλάμε για βιασμό.

Δεν έχω βιαστεί και αποστρέφομαι το βιασμό μέχρι το βαθύ πυρήνα της ψυχής μου αλλά θα μιλήσω για αυτό επειδή ακριβώς συμβαίνει. Συμβαίνει και σε άτομα αλλά και σε χώρες ολάκερες.

Αφιέρωμα: ΜΜΕ & Ελληνική οικονομία… [δείτε οπωσδήποτε το βίντεο]

Αναδημοσίευση από Αξιοπρέπεια και Αντοχή

…»Και βέβαια οι φελλοί καλούν φελλούς στις εκπομπές τους για να μην υπάρχει μέτρο σύγκρισης
και φανεί η γύμνια τους δημιουργώντας τον πλέον αποπνικτικό ανούσιο εμετό ενημέρωσης.

 Δημοσιογραφικοί χαμαιλέοντες που άλλοτε μετατρέπονται σε βρικόλακες άλλοτε σε εύθυμους-χαζοχαρούμενους σχολιαστές καταφέρνοντας πάντα στο τέλος να ξεγελούν και να υπνωτίζουν τον τηλεθεατή.

  Φουρναραίοι που ψήνουν επί ώρες-χρόνια τους πολίτες στην γάστρα της παραπλάνησης και της ανηθικότητας καταφέρνοντας να μετατρέψουν όλους μας σε φραντζόλες ίδιου μεγέθους, βάρους, γεύσης, σχήματος.

Αποτελούν τους χειριστές της πιο τέλειας μηχανής που καταφέρνει πάντα να παράγει με θαυμαστή ακρίβεια το ίδιο αποτέλεσμα.

Παραπληροφόρηση, αποχαύνωση, απραξία, ανεκτικότητα, φόβο, παράλυση.

Τέλειοι φαρμακοποιοί αφού καταφέρνουν με νοηματική ένεση να εισάγουν στον καθένα μας
την ποσότητα της οργής και θυμού που θέλουν. Οργή και θυμός που καταφέρνουν
να τον αδρανοποιούν με έναν μαγικό τρόπο όπως θέλουν και όποτε θέλουν.

Καταφέρνουν να κρατούν εγκλωβισμένους εκατομμύρια ανθρώπους στους πιο σκοτεινούς
λαβύρινθους σκέψης και ατολμίας που μπορεί να φανταστεί κανείς»…

Ολόκληρο το άρθρο «Οι βλαχοδήμαρχοι των οκτώ» από : ΑντιNews

Ο Οδυσσέας απέκτησε αλεξίσφαιρο..

Πριν 11 μήνες περίπου απ’ το ακριτικό Καστελόριζο, το σύνορο της πατρίδος -του αϊ Γιώργη που καμακώνει το θεριό ανήμερα- ο GAP μας ανακοίνωνε με πάθος και φόρτιση πως ενεργοποιείται ο τριμερής ο μηχανισμός στήριξης και σωτηρίας του έθνους. Καιρό τώρα ήθελα να γράψω ένα σχόλιο για τη συγκεκριμένη δήλωση και το λαμπρό αποπολιτικοποιημένο παραμυθάκι που εισάγει αλλά συνεχώς πήγαινε πίσω, όσπου μου το θύμησε ένας άλλος  εθνοσωτήρας, ο Γιώργος ο Καρατζαφέρης με τα αλεξίσφαιρα που έκανε δώρο στην (κακός) (μπ)ΕΛ.ΑΣ. (μας βρήκε)..

Πίσω στο Καστελόριζο τώρα, λαμπροί επικοινωνιακοί σύμβουλοι της αρχής του έθνους του διάλεξαν γραβάτα μωβ γιατί έχουμε πένθος, τον στείλανε στα σύνορα γιατί το έθνος δέχεται επίθεση και του διάλεξαν φόντο όμορφο με θάλασσες και ορίζοντες γιατί έπερεπε να ταιριάζει με το κειμενάκι που θα διάβαζε. Έλεγε λοιπόν σε εκείνη τη δήλωση ο GAP, οτι το έθνος μπαίνει σε μια νέα, δύσκολη, μακρόχρονη περιπέτεια, μια Οδύσσεια. (Είν’ η Ελλάς ναυάγιο κι ο Γιώργης καπετάνιος). Διαφοροποιούμαστε, λέει όμως, εμείς οι σύγχρονοι έλληνες Οδυσσείς από τον μυθικό βασιλιά της Ιθάκης σε δύο στοιχεία: α) ξέρουμε καλά το δρόμο για την Ιθάκη και β) έχουμε χαρτογραφήσει τα νερά.

Marx Reloaded..

Σύμφωνα με τους δημιουργούς, τo: » «Marx Reloaded» είναι ένα πολιτιστικό ντοκυμαντέρ που χρησιμοποιεί κάποιες από τις κεντρικές ιδέες του Μαρξ, σε μια προσπάθεια ερμηνείας της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που ξέσπασε το 2008-09. Μπορούν οι τεράστιες οικονομικές απώλειες και τα πακέτα διάσωση των τραπεζών να εξηγηθούν μόνο από τα ρίσκα και τις αβεβαιότητες των «ελεύθερων αγορών» ή υπάρχει και άλλη ερμηνεία για τις αιτίες και τα αποτελέσματα της κρίσης, όχι μόνο για την οικονομία αλλά και γιια την ίδια μας τη ζωή;

Debtocracy : Όταν η δημοκρατία υποτάσσεται στο χρέος [συμμετέχετε στην δημιουργία του ντοκυμαντέρ]

Μετά από προσπάθειες αρκετών μηνών στα τέλη Μαρτίου θα έχουμε έτοιμο ένα Ντοκιμαντέρ για το χρέος που θα ακούει στο όνομα Debtocracy – Χρεοκρατία.

Οι δημιουργοί συμμετέχουν αφιλοκερδώς και αποφασίσαμε ότι το ντοκιμαντέρ πρέπει να μοιράζεται δωρεάν χωρίς δικαιώματα χρήσης και αναπαραγωγής και γι’ αυτό προτιμήσαμε να απευθυνθούμε στον κόσμο για να το στηρίξει οικονομικά.

Θέλουμε γνώμες, σχόλια και μια μικρή βοήθεια να το διαδώσουμε

Περισσότερες πληροφορίες στο site www.debtocracy.gr

Αναδημοσίευση από Χατζηστεφάνου Blog

Σκέψεις για το ‘μεταναστευτικό’ (η εκδοχή στον Καθρέφτη)

1. Το “μεταναστευτικό”, εννοείται, “πρόβλημα”: αυτό είναι το πρώτο πράγμα που οφείλει να παρατηρήσει κανείς σήμερα. Υπάρχει μια διπλή διαδικασία σύμφωνα με την οποία το καθοριστικό για την πλαισίωση της συζήτησης ουσιαστικό εκτοπίζεται και συνάμα υπονοείται. Είναι απαραίτητο να επερωτήσουμε την ιδεολογική εργασία που επιτελεί αυτό το ουσιαστικό. Το “μεταναστευτικό πρόβλημα” σημαίνει, για την άκρα δεξιά, ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 90, “το πρόβλημα με τους μετανάστες”, “το πρόβλημα το οποίο είναι οι μετανάστες.” Για την λεγόμενη κεντροαριστερά της σημερινής εποχής της κρίσης σημαίνει, κάπως πιο διακριτικά, “το πρόβλημα με την μετανάστευση”. Αλλά η ίδια η διάκριση μεταξύ των δύο αυτών αποκωδικοποιήσεων του τι εμπεριέχει το ουσιαστικοποιημένο επίθετο “μεταναστευτικό” είναι ουσιωδώς επισφαλής, και είναι ακριβώς αυτή η επισφάλεια που σηματοδοτεί το πραγματικό της εποχής: τη σύγκλιση δηλαδή της κεντροαριστεράς, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, με το σταθερό αντιμεταναστευτικό μένος της ακροδεξιάς.

2. Το “μεταναστευτικό”, λοιπόν, είναι αυτό που ανακύπτει όταν η ιδεολογία της φιλελεύθερης “πολυπολιτισμικής” ανεκτικότητας που πλαισίωσε τα “χρυσά χρόνια” του φιλελευθερισμού μετά το 1989-90 προσκρούει στο πραγματικό της κρίσης του 2007-08. Είναι γνωστό ότι ο παγκόσμιος καπιταλισμός βασίζεται σε ροές κεφαλαίων, προϊόντων και εργατικού δυναμικού, με τις τελευταίες να ελέγχονται, όπως δεν ελέγχονται οι δύο πρώτες, από το κράτος και τους κρατικούς μηχανισμούς. Σε εποχή κρίσης και αυξανόμενης ανεργίας, ο έλεγχος των ροών εργασίας μεταμορφώνεται στην ίδια κατεύθυνση με τον “δημοσιονομικό έλεγχο”· περνάει σε φάση “αυστηρότητας”. Θύματα και στις δύο περιπτώσεις: οι εργαζόμενοι, οι φορείς μιας εργασίας που γίνεται τόσο πιο επισφαλής και τόσο πιο εκμεταλλεύσιμη όσο περισσότερο γίνεται επίσης διαιρέσιμη, πολιτικά κατακερματισμένη, αδύναμη να αντιδράσει σε πολιτικό επίπεδο.

Το “μεταναστευτικό” είναι εξ αρχής κάτι άλλο από “μερικό” ζήτημα που αφορά απλώς κάποιους “άλλους”: η δίωξη του μετανάστη προαπαιτεί μετασχηματισμούς στο κράτος δικαίου που είναι βέβαιο ότι συντείνουν στην σταθερή του ολίσθηση προς τον δυνάμει ολοκληρωτικό αυταρχισμό. Δεν είναι λοιπόν απλώς ότι το “μεταναστευτικό” είναι η άλλη όψη του “εργασιακού” ή του “ασφαλιστικού” στην εποχή του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού, αλλά και ότι η σημερινή μοίρα των μεταναστών προετοιμάζει το νομικό έδαφος για το άμεσο μέλλον των “γηγενών”.

Ξεγελασμένα βρέφη…

Mια μικρή αλλά όχι ασήμαντη είδηση, που παρουσιάστηκε σε όλα τα τηλεοπτικά δελτία της τελευταίας ημέρας του 2010, αφορούσε τις βιαστικές μέλλουσες μητέρες στην Ισπανία, που παρακαλούσαν τους μαιευτήρες τους να τις ξεγεννήσουν μια ώρα αρχύτερα, πριν από τη στροφή της δεκαετίας, προτού το μεγάλο πανευρωπαϊκό ρολόι των περικοπών χτυπήσει μεσάνυχτα.

Οχι επειδή οι αστρολόγοι είπαν ότι το 2010 ήταν πιο τυχερή χρονιά σε σχέση με τη νέα, αλλά γιατί από 1-1-2011 καταργήθηκε το επίδομα γέννησης, ύψους 2.500 ευρώ. Αυτό το μέτρο κοινωνικής πολιτικής είχε υιοθετηθεί από την κυβέρνηση Θαπατέρο, το 2007, ώστε να καταπολεμηθεί η υπογεννητικότητα. Ετσι, ο Αη Βασίλης ασήμωσε όποιο μωράκι γεννήθηκε μέχρι τις 23.59, τοπική ώρα, της Παρασκευής. Ομως, όποιο μωρό ξεπρόβαλε στον μεγάλο άκαρδο κόσμο την ώρα μηδέν ανάμεσα στις δύο δεκαετίες έμεινε «άμοιρο», δεν το μοίραναν οι μοίρες με το «τσέκε μπεμπέ» (cheque bebe).

Επισήμως, οι Ισπανοί γυναικολόγοι εξέφρασαν τις ανησυχίες τους για τη βιασύνη εκατοντάδων πελαργών να παραδώσουν τα βρέφη πριν φτάσει το 2011. Κάποιοι γιατροί βγήκαν στην ισπανική τηλεόραση για να προειδοποιήσουν τις κυοφορούσες κυρίες ότι ο τεχνητά πρόωρος τοκετός μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την υγεία του γεννημένου. Από την ευχή «γερό να ’ναι και ό, τι να ’ναι», φτάσαμε στο «γεννημένο το δύο δέκα να ’ναι και όπως να ’ναι».

«Παραεμπόριο» και μετανάστες: Ρατσιστικά ψέματα σε συνθήκες κρίσης

Τον Απρίλιο ήταν οι καμουφλαρισμένοι φασίστες του “Παραεμπόριο STOP” με πογκρόμ εναντίον αφρικανών μικροπωλητών στην Ερμού. Πριν από λίγες μέρες, Χρυσαυγίτες και συνοδοιπόροι «Αγιοπαντελεημονιώτες» έκαναν επιδρομή εκδίωξης μικροπωλητών από το παζάρι που στήνεται εδώ και χρόνια στον Άγιο Νικόλαο. Όλα γίνονται στο όνομα της πάταξης του παραεμπορίου που στοιχίζει –λέει– δισεκατομμύρια διαφυγόντα κέρδη στο κράτος και απειλεί με εξαφάνιση τους έλληνες εμπόρους, ενώ απειλεί την ασφάλεια των καταναλωτών από προϊόντα αμφιβόλου ποιότητας.

Την ίδια στιγμή το ΛΑΟΣ κάνει επερωτήσεις στη Βουλή, εγκαλώντας το κράτος για ανοχή στο παραεμπόριο. Ο γνωστός απεργο-φάγος Μίχαλος του ΕΒΕΑ ζητεί με επιστολή του να εντατικοποιηθεί η αστυνόμευση των περιοχών του κέντρου, όπου ανθεί η παράνομη εμπορική δραστηριότητα. Αστυνομικοί της ΕΛΑΣ και Δημοτικοί Αστυνομικοί κυνηγούν, συλλαμβάνουν, τρομοκρατούν μετανάστες και κατάσχουν τα εμπορεύματά τους. Και τέλος το υπουργείο «Προστασίας του Πολίτη» σπεύδει να ανακοινώσει νέα μέτρα για την πάταξη της «εγκληματικότητας», με πρώτο και καλύτερο το «παραεμπόριο» που ασκείται «από σημαντικό αριθμό αλλοδαπών». Πρόκειται για συντονισμένη επίθεση αποπροσανατολισμού του κόσμου από τα πραγματικά του προβλήματα και τις αληθινές τους αιτίες.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα, ή μάλλον τα ψέματά τους, με τη σειρά:

Slavoj Zizek: «Ο παλιός κόσμος πεθαίνει και ο νέος κόσμος πασχίζει να γεννηθεί. Τώρα, είναι η εποχή των τεράτων» [video]

Όταν τον Ιούνη του 2009 άκουσα για πρώτη φορά διάλεξη του Slavoj Zizek, δεν είχα ιδέα ποιός είναι αυτός ο περίεργος, υπέρβαρος, χλωμός, με άλουστα μαλλιά, με ταλαιπωρημένη και ξεχειλωμένη από πάνω μπλούζα 60άρης που κυριολεκτικά φτύνει λέξεις και ιδέες με ρυθμό πολυβόλου. Από τότε έγινε πηγή ιδεών, αμφισβήτησης βεβαιοτήτων που είχα, ριζικής διαφωνίας σε πολλά, «δογματικής» συμφωνίας σε άλλα. Κουβαλώντας την ταμπέλα του Elvis της πολιτικής φιλοσοφίας και παίζοντας συνειδητά με το ενδεχόμενο να μετατραπεί σε μιντιακό θέαμα, ο Zizek κάνει εξαιρετικά αυτό που για μένα είναι ο ρόλος του διανοoύμενου, προκαλεί δημόσια και προσβάσιμα σε ευρύτερα κοινά τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τα προβλήματα, τον τρόπο που κάνουμε τις ερωτήσεις.

Για τη συνέχεια του κειμένου και ολόκληρο το video της ομιλίας του Zizek

O Slavoj Zizek για την κρίση, τον καπιταλισμό, την Ευρώπη και την ριζοσπαστική εναλλακτική πρόταση

Μια εκτενής συνέντευξη του σλοβένου φιλόσοφου Slavoj Zizek, στον Πέτρο Παπακωνσταντίνου. Την Κυριακή 19/12 στις 11.30 ο Zizek θα μιλήσει σε εκδήλωση του Αριστερού Βήματος Διαλόγου στο Πολυτεχνείο της Αθήνας (αμφιθέατρο MAX). Μια πρόγευση της ομιλίας του που θα έχει τίτλο: «Ζωντας στην Εποχή των Τεράτων: Κρίση, Ευρώπη, Κομμουνισμός», δίνει η συγκεκριμένη συνέντευξη. Το μόνο σχόλιο που θα κάνω είναι πως ο Αντόνιο Γκράμσι, από τον οποίο δανείζεται τον τίτλο της ομιλίας του ο Ζίζεκ, ίσως πρόσθετε την -το λιγότερο- επίκαιρη φράση: «Στην απαισιοδοξία της σκέψης, αντιπαραθέτω την αισιοδοξία της θέλησης». Προς το παρόν λίγη σκέψη (συνέντευξη) ακόμα.

Αν και απολύθηκε για τις αιρετικές απόψεις και τον πολιτικό ακτιβισμό του υπέρ των δημοκρατικών δικαιωμάτων από το καθεστώς του Τίτο, ο Σλαβόι Ζίζεκ παρέμεινε πιστός στον αριστερό ριζοσπαστισμό.

Ισορροπώντας επιδέξια πάνω στο τεντωμένο σχοινί που συνδέει τη μαρξιστική πολιτική οικονομία με τη λακανική σχολή της ψυχανάλυσης, ο Σλοβένος διανοητής απέκτησε παγκόσμια φήμη όταν μεταφράστηκε στα αγγλικά το μείζον φιλοσοφικό έργο του «Το υψηλό αντικείμενο της Ιδεολογίας» (ελληνική έκδοση: Scripta, 2006).

Σήμερα, ο Ζίζεκ θεωρείται ένα είδος «σούπερ σταρ» των ανθρωπιστικών επιστημών. Τα πολυάριθμα βιβλία του γίνονται κατά κανόνα μπεστ σέλερ, όπως επιβεβαίωσε και το τελευταίο έργο του που μεταφράστηκε στα ελληνικά «Βία – Εξι λοξοί στοχασμοί» (Scripta, 2010).

Τα αμφιθέατρα που τον φιλοξενούν σε διάφορα σημεία του κόσμου ξεχειλίζουν από κόσμο που έλκεται από τον Ζίζεκ – ζωηρό ρήτορα, ο οποίος συνδυάζει τον Χέγκελ με τον Φρόιντ, τις αναφορές στον «Τιτανικό» και στο «Ψυχώ» με τα ανέκδοτα από τη Σοβιετική Ενωση και τους Εβραίους της διασποράς.

Πολυτεχνείο 2010 – Ανακοίνωση του Συντονιστικού Αγώνα Σχολείων Αθήνας

1973-2010

ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ!

37 χρόνια μετά την εξέγερση του Νοέμβρη…

Από τις μέρες που χιλιάδες εργαζόμενου λαού και νεολαίας συγκρούστηκαν με την πολιτική του κεφαλαίου, όπως ασκήθηκε για 7 χρόνια από τη χούντα των συνταγματαρχών, η ανάγκη για πάλη ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό είναι πιο επίκαιρη από ποτέ.

Τα διδάγματα του τότε είναι επίκαιρα σήμερα. Το Πολυτεχνείο δεν μπαίνει σε μουσείο.

Πολύ περισσότερο σήμερα που σε περίοδο οικονομικής κρίσης προσπαθούν να περάσουν τα βάρη της στους εργαζόμενους γονείς μας. Μαζί με τις μειώσεις μισθών, τους φόρους, την ακρίβεια καλούν εμάς και τους γονείς μας να πληρώσουμε για φροντιστήρια, βιβλία, αναλώσιμα, θέρμανση. Επιβεβαιώνεται ότι δυο δρόμοι υπάρχουν για την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα και τη νεολαία που προέρχεται απ’ αυτά: ή με τα μονοπώλια και τα κέρδη τους ή με τις πραγματικές μας ανάγκες, χωρίς να δίνουμε δεκάρα για την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, σε σύγκρουση με την πολιτική ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΕΕ-ΔΝΤ-ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ.

ΜΑΘΗΤΙΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ !

ΜΕ ΤΑ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΑ ΑΓΩΝΑ ΣΧΟΛΕΙΩΝ !

Για τη συνέχεια της ανακοίνωσης πατήστε στο

Εν μέσω κρίσης οι καπιταλιστές θησαυρίζουν!

Και ενώ η ληστρική επιδρομή της δοσίλογης κυβέρνησης συνεχίζεται εναντίον του λαού και της δημόσιας περιουσίας, ενώ κλείνονται συμφωνίες για την παράδοση των τελευταίων ανοικτών χώρων της Αττικής στα επενδυτικά κεφάλαια των Αράβων, ενώ ο δοσίλογος πρωθυπουργός τιμάται για τις υπηρεσίες του στις γερμανικές και γαλλικές τράπεζες (ο «άνθρωπος μας στην Αθήνα» τον αποκαλούσε γερμανική φυλλάδα ναυαρχίδα του αστικού τύπου), η κερδοφορία του κεφαλαίου σπάει ρεκόρ εν μέσω κρίσης. Ακόμα και το φασιστοειδές Πάγκαλος αναγνωρίζει πρωτόγνωρα κέρδη στους καπιταλιστές της χώρας ακόμα και σε σύγκριση με τα αντίστοιχα κέρδη των καπιταλιστών της Ευρώπης.

Ιδού η λίστα των κερδών των καπιταλιστών για το 2009 όπως ανακοινώθηκε στην 3η Έκδοση BUSINESS LEADERS IN GREECE της ICAP Group. Προσοχή αυτές είναι μερικές μόνο από τις εταιρίες που έβγαλαν κέρδη η λίστα δεν είναι πλήρης!

Λίστα Excel με τις 500 πρώτες επιχειρήσεις

Οι πληροφορίες είναι ταξινομημένες με βάση τη στήλη F που είναι τα κέρδη πριν από φόρους τόκους και αποσβέσεις (Earnings before Depreciations & Amortizations, Interests & Taxes, ΕΒΙΤDA). Τα ποσά είναι σε χιλιάδες ευρώ και όχι σε ευρώ ενώ το περιθώριο EBITDA είναι ουσιαστικά το τελικό καθαρό περιθώριο κέρδους! Ο λόγος που χρησιμοποιείται το EBITDA για συγκρίσεις της εταιρικής κερδοφορίας είναι γιατί εξαφανίζει τις επιδράσεις των χρηματοδοτικών αποφάσεων των επιχειρήσεων (δανεισμός κλπ) και κάποιους ιδιαίτερους λογιστικούς χειρισμούς που συνήθως επηρεάζουν τα αποτελέσματα μιας χρήσης! Αυτα για βοήθεια στους μη έχοντες οικονομικές γνώσεις.

Αξίζει να αναζητήσει κανείς πόσες κρατικές απέμειναν (π.χ. καμία) και πόσες είναι γερμανικών συμφερόντων ολικώς ή μερικώς (π.χ. οτε, cosmote, αεροδρόμιο ελ.βενιζέλος, bmw, ολυμπία οδός α.ε. ………..)

Indymedia

Η απληστία γεννά την πείνα στον κόσμο

Του Afua Hirsch / The Guardian

Ο καύσωνας, οι πυρκαγιές δασών και η ξηρασία που έπληξαν τη Ρωσία και την Κεντρική Ασία ίσως να είναι πρωτόγνωρα φαινόμενα στη σύγχρονη ιστορία. Υπάρχει, όμως, κάτι το συνηθισμένο στην απειλούμενη επισιτιστική κρίση, καθώς η τιμή των σιτηρών παραμένει 50% υψηλότερη από ό,τι ήταν πριν από δύο μήνες. Πέρασαν μόλις δύο χρόνια από την προηγούμενη τέτοια κρίση. Μια απότομη εκτίναξη στις τιμές αγροτικών προϊόντων το 2007-08 είχε προκαλέσει πανικό από την Ιταλία μέχρι και την Αϊτή, αποκαλύπτοντας τις δομικές δυσλειτουργίες των παγκόσμιων αγορών τροφίμων.

Οι δυσλειτουργίες αυτές δημιουργούν με τη σειρά τους πρωτόγνωρες ανθρωπιστικές καταστροφές στις φτωχότερες χώρες του κόσμου. Ο Νίγηρας, για παράδειγμα, υφίσταται τη χειρότερη επισιτιστική κρίση των τελευταίων ετών, χωρίς τα διατροφικά προϊόντα να σπανίζουν στη χώρα. Αν και βουνά σιτηρών στοιβάζονται στις υπαίθριες αγορές της πρωτεύουσας Νιαμέι, η τιμή τους είναι απαγορευτική για τους καταναλωτές….

Για συνέχεια πατήστε στο

Η «αιρετική περίπτωση» των Ελλήνων μας δίνει ελπίδα….

Στο άρθρο του, για την New Statesman, ο John Pilger ανατρέπει την αντίληψη που υπάρχει για την Ελλάδα ως «σκουπιδοχώρα» και βλέπει την ελπίδα να ανατέλλει μέσω της εξέγερσης των απλών Ελλήνων που αντιτάσσονται στον τρόπο σωτηρίας της χρεωκοπημένης οικονομίας, η οποία προκλήθηκε από τη φοροδιαφυγή των πλουσίων.

«Η Ελλάδα είναι ο μικρόκοσμος μιας μοντέρνας πάλης των τάξεων, που σπανίως χαρακτηρίζεται ως τέτοια, γιατί απλούστατα αντικατοπτρίζει την αλήθεια.»

Ενώ ο πολιτικός κόσμος της Βρετανίας προσποιείται ότι δημοκρατία είναι η προκαθορισμένη εναλλαγή του τάδε με το δείνα, η έμπνευση για όλους μας είναι η Ελλάδα. Δεν είναι αξιοπερίεργο που η Ελλάδα δεν παρουσιάζεται ως φωτεινό παράδειγμα, παρά σα μια «σκουπιδοχώρα» που δικαίως τιμωρείται για τον «παραφουσκωμένο δημόσιο τομέα» καθώς και για τη νοοτροπία της «πλαγίας οδού» (όπως αναφέρει η Observer). Η αιρετική περίπτωση της Ελλάδας μας δείχνει ότι υπάρχει πραγματική ελπίδα στην αντίσταση που πραγματοποιούν οι απλοί πολίτες της, σε αντίθεση με αυτή που επενδύθηκε σπάταλα πάνω στους πολέμαρχους του Λευκού Οίκου.

Η κρίση που οδήγησε στην… «σωτηρία» της Ελλάδας, από τις Ευρωπαϊκές τράπεζες και το ΔΝΤ, είναι προϊόν ενός αποτρόπαιου οικονομικού συστήματος που και το ίδιο βρίσκεται σε κρίση. Η Ελλάδα είναι ο μικρόκοσμος μιας μοντέρνας πάλης των τάξεων που σπανίως χαρακτηρίζεται με αυτό τον όρο και δημιουργεί κύματα πανικού στον ιμπεριαλιστικό πλούτο.

Για τη συνέχεια πατήστε στο

Οι Κρίσεις του Καπιταλισμού

Σε ένα δεκάλεπτο animated video με ευρηματικά σκίτσα από την RSA, ο David Harvey ανιχνεύει τα χαρακτηριστικά της τρέχουσας καπιταλιστικής κρίσης. Υιοθετώντας μια ιστορική και γεωγραφική προσέγγιση αναδεικνύει τις ομοιότητες και τις διαφορές της σε σχέση με τις προηγούμενες κρίσεις.

Δεν πληρώνουμε ΔΙΟΔΙΑ, δεν πληρώνουμε την κρίση τους!!

Κλικ στην αφίσα για μεγέθυνση!!!

Η Πρωτοβουλία Αγώνα Δυτικής Αττικής <<Ελεύθεροι δρόμοι – Ελεύθεροι χώροι>> διοργανώνει αύριο Τρίτη 18 Μαίου 2010 Ανοιχτή συζήτηση με θέμα : «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΔΙΟΔΙΑ – ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ» στο 1ο Καπή Χαιδαρίου, (Καρδίτσης 5, έναντι σινέ Κατερίνα).

Ομιλητές:
– Λεωνίδας Παπαδόπουλος, μέλος του Πανελλαδικού Συντονιστικού ενάντια
στα διόδια και των Επιτροπών Αγώνα Κατοίκων πολιτών και Εργαζομένων
Βόρειας Αττικής
Θέμα: <<Οι προοπτικές του κινήματος ενάντια στα Διόδια>>
– Νίκος Σταμνάς, Μέλος Πρωτοβουλίας Αγώνα Δυτικής Αττικής Eλεύθεροι
Δρόμοι – Ελεύθεροι Χώροι
Θέμα: <<Ο Αγώνας μας για ελεύθερους δρόμους-ελεύθερους χώρους>>
– Ελένη Κάππου, εκπαιδευτικός
Θέμα: <<Γιατί πρέπει να παλέψουμε ενάντια στα διόδια>>
– Τάκης Αλεξόπουλος, Μέλος Πρωτοβουλίας Αγώνα Δυτικής Αττικής
Ελεύθεροι Δρόμοι – Ελεύθεροι Χώροι
Θέμα: <<Ο αγώνας ενάντια στα διόδια και το ΔΝΤ>>

Θα ακολουθήσει ανοιχτή συζήτηση. Είσοδος ελεύθερη.
Συντονίστριες της συζήτησης: Κατερίνα Αλεξοπούλου και Ράνια Μπάτζιου

Πληροφορίες : http://epitropesdiodiastop.blogspot.com

Η κρίση του καπιταλισμού και κάποιες βιώσιμες λύσεις

Thx to Doc, dedicated to Stoned Sparrow

Ο καθηγητής οικονομικών Rick Wolff (University of Massachusetts Amherst) αναλύει την κρίση του καπιταλισμού και προτείνει κάποιες βιώσιμες λύσεις από σοσιαλιστική οπτική με βάση την αυτοδιαχείριση. Ας προσπαθήσουμε να τον παρακολουθήσουμε.

Εξηγεί πολύ πετυχημένα σε απλά αγγλικά το πως έφτασε τη γη ολόκληρη το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα…