ΟΑΣΘ – Εκκλησία

Αυξήσεις στα εισιτήρια του ΟΑΣΘ και κατάργηση δρομολογίων

Πόσο διαχρονικός είναι ο Ντάριο Φο…
Κόντρα στον αντιλαϊκό ΟΑΣΘ που αυξάνει την τιμή των εισιτηρίων από 20 έως 100% και καταργεί δρομολόγια, ο κόσμος της Θεσσαλονίκης αρχίζει να συμμετέχει όλο και περισσότερο στο κίνημα «Δεν πληρώνω Δεν πληρώνω» αρνούμενος να δώσει χρήματα για τις μετακινήσεις του με τα αστικά λεωφορεία της Θεσσαλονίκης. Μάλιστα άρχισαν και τα πρόστιμα. 180 € παρακαλώ ζητήθηκε μέσω επιστολής από τον ΟΑΣΘ να πληρώσει ένας επιβάτης που αρνήθηκε να ακυρώσει το εισιτήριό του, κάτι που, αν δεν πράξει, ο οργανισμός απειλεί πως θα του ασκήσει αγωγή…

Ιερά Μητρόπολης Θεσσαλονίκης Α.Ε
Πόσο φιλεύσπλαχνη είναι μια εκκλησία όταν έχει στην κατοχή της ένα σωρό οικόπεδα, για αρκετά από τα οποία η εισαγγελία διεξήγαγε έρευνα το 2009, με σκοπό να τα κάνει πολυκατοικίες αντί να τα δώσει στον κόσμο να φτιάξει σχολεία και σπίτια για αστέγους;
Τα καλύτερα μαγαζιά τα βρίσκεις κάτω από τα καμπαναριά! Εκεί αντί για αντίδωρο, μοιράζουν παντεσπάνι…

Άντε και επί γης ειρήνη!

Για την Εποχή, 31/12/10

Η σελίδα της Ιωάννας

Το 60% των παιδιών μεταναστών «χάνεται» στην ΕΕ

Το 60% των παιδιών που βρίσκουν αρχικά στέγη σε κέντρα υποδοχής μεταναστών των ευρωπαϊκών χωρών χάνεται οριστικά, καθώς παρασύρεται ανεπιστρεπτί από μέλη κυκλωμάτων εκτιμά η Βρετανική υπηρεσία Ελέγχου για το άσυλο. Περισσότεροι από 24.000 ανήλικοι έχουν ζητήσει πολιτικό άσυλο σε χώρες της ΕΕ μέσα σε χρονικό διάστημα 18 μηνών, αποκαλύπτει έκθεση της Frontex, φέρνοντας παράλληλα στη δημοσιότητα το απάνθρωπο παζάρι εκμετάλλευσης και εμπορίας που εκτυλίσσεται.

Καταναγκαστική εργασία, πορνεία, αφαίρεση οργάνων υπό τον έλεγχο σύγχρονων δουλεμπόρων που δρουν οργανωμένα αντιμετωπίζει η πλειοψηφία των ασυνόδευτων ανήλικων που ξεκινούν από την Ασία και την Αφρική για να φθάσουν στην ΕΕ. Σύμφωνα με τη Frontex η ροή των ασυνόδευτων ανηλίκων προς την Ευρώπη αυξάνεται συνεχώς.

Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζήτησε πριν από λίγο καιρό από τη Frontex να προσδιορίσει την έκταση και τη φύση του φαινομένου, το προφίλ των ομάδων που κινδυνεύουν περισσότερο, αλλά και τους παράγοντες «έλξης» και «απώθησης» των ανηλίκων που εμφανίζουν πολλές ευρωπαϊκές χώρες.

Τα στοιχεία που συγκέντρωσε η Frontex από 11 διεθνείς και ευρωπαϊκούς οργανισμούς, κυβερνητικές και μη οργανώσεις, μετά από αίτημα της Κομισιόν να προσδιορίσει το προφίλ των ομάδων, που κινδυνεύουν περισσότερο δείχνουν ότι:

Η Ιταλία «κόβει» τις πλαστικές σακούλες

Η Ιταλία, μια από τις χώρες όπου γίνεται η μεγαλύτερη κατανάλωση πλαστικών σακούλων στην Ευρώπη, αποφάσισε την απαγόρευση της χρήσης τους από την 1η Ιανουαρίου του 2011.

Οι Ιταλοί τάσσονται κατά των τσαντών από πολυαιθυλένιο, αφού χρειάζονται πολύ λάδι για να κατασκευαστούν, πολύ χρόνο για να διασπαστούν, ενώ τις περισσότερες φορές φράζουν τις αποχετεύσεις και διαλύονται μολύνοντας επικίνδυνα το περιβάλλον.

Παρόλα αυτά, οι Ιταλοί πολίτες χρησιμοποιούν περίπου 20 δισεκατομμύρια σακούλες το χρόνο, δηλαδή περισσότερες από 330 ανά άτομο ετησίως. Ο αριθμός αυτός ισούται περίπου με το 1/5 του συνόλου των πλαστικών σακούλων που χρησιμοποιούνται συνολικά στην Ευρώπη, σύμφωνα με την περιβαλλοντική οργάνωση Legambiente.

Έτσι από το Σάββατο θα απαγορεύεται στους λιανοπωλητές να δίνουν στους καταναλωτές σακούλες από πολυαιθυλένιο. Θα μπορούν πλέον στη θέση τους να χρησιμοποιήσουν τσάντες από βιοδιασπώμενο πλαστικό, ύφασμα ή χαρτί.

Εκτός από την Ιταλία, και άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν δοκιμάσει να σταματήσουν τη χρήση τους, προωθώντας επαναχρησιμοποιούμενες τσάντες από βαμβάκι. Το 2002, η Ιρλανδία επέβαλε εισφορά των 15 σεντς στις πλαστικές σακούλες.

«Μιλάτε για μια επανάσταση που βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη», πρόσθεσε η Legambiente, σημειώνοντας ότι διακόσιοι από τους 8.000 δήμους της Ιταλίας, ανάμεσά τους αυτοί του Τορίνο και της Βενετίας, έχουν ήδη εισάγει δικές τους απαγορεύσεις για τις πλαστικές σακούλες.

Πηγή : Econews

Η ιστορική δίκη του Πολυτεχνείου και οι καταδικαστικές αποφάσεις

Σαν σήμερα έληξε η Δίκη για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Μετά από ακροαματική διαδικασία διόμισυ μηνών και διάσκεψη 6 ημερών ενώπιον του πενταμελούς εφετείου Αθηνών, στις 30 Δεκεμβρίου του 1975 εκδόθηκε η απόφαση του δικαστηρίου το οποίο κήρυξε ένοχους τους 20 από τους 32 κατηγορούμενους, ενώ αθώωσε άλλους 12.

Η δίκη της σφαγής του Πολυτεχνείου άρχισε στις 9 το πρωί της Πέμπτης 16 Οκτωβρίου 1975, στον Κορυδαλλό, στην αίθουσα που δικάστηκαν προηγουμένως οι Απριλιανοί με πρόεδρο τον εφέτη Ντεγιάννη. Το Πενταμελές Εφετείο συνεδρίαζε κάθε εργάσιμη ημέρα στην αίθουσα του Κορυδαλλού μέχρι τέλους του έτους 1975, οπότε εκδόθηκε και η καταδικαστική απόφαση.

“Ο Παπαδόπουλος και ο Ιωαννίδης που είχαν το κουράγιο τους, κάθησαν στην προτελευταία σειρά των εδωλίων, χαμένοι μέσα στους 32 κατηγορούμενους, από τους οποίους απουσίαζαν δύο, ο τέως εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Π. Θεράπος που δήλωσε ασθένεια, και ο φονιάς Τσιαπάρας που φυγοδικούσε”, θυμάται ένας από τους δικαστές, ο τότε εφέτης, Γιώργος Μαρκουλάκης, μιλώντας στην Ελευθεροτυπία.

Μετά τις δηλώσεις των κατηγορουμένων ο εισαγγελεύς Γανώσης απήγγειλε το «Κατηγορώ» και ακολούθησε η εκφώνηση των μαρτύρων, που συνολικά υπερέβαιναν τους 350 μαζί με τους μάρτυρες υπεράσπισης.

Ο εργάτης που δολοφονήθηκε στο υπουργείο Εργασίας ονομάζεται Emad Aziz

Η καταγωγή του ήταν από την Αίγυπτο. Ήταν 44 χρονών. Πατέρας τεσσάρων παιδιών.

Όλη μέρα στο δρόμο.
Μέχρι τις τέσσερις το απόγευμα της Κυριακής 19 Δεκεμβρίου.

Βρέθηκε να καθαρίζει τζάμια στον τρίτο όροφο της Γενικής Γραμματείας Διαχείρισης Κοινοτικών και Άλλων Πόρων του υπουργείου Εργασίας.

Ούτε ο εργοδότης του ούτε το υπουργείο είχαν πάρει τα υποχρεωτικά από το νόμο μέτρα ασφάλειας.
Ο άνθρωπος αυτός έπαιζε κάθε μέρα με τη ζωή του, στο κενό.

Και εκείνη τη μέρα έπεσε και σκοτώθηκε.

Αμέσως μετά τη δολοφονία του, αποκαλύφθηκε ότι δεν του είχαν κάνει καν πρόσληψη. Εργαζόταν «μαύρος», «ανασφάλιστος».

Αδήλωτη επισφαλής εργασία, σε κτίριο του υπουργείου Εργασίας.

Για να δείτε τη συνέχεια πατήστε στο 

Αστυνομία τροφίμων στις ΗΠΑ : «επικίνδυνοι» οι μικροκαλλιεργητές…

«Αν οι άνθρωποι αφήσουν την κυβέρνηση να αποφασίζει τι τροφή θα τρώνε και τι φάρμακα θα παίρνουν, τα σώματά τους θα είναι σύντομα σε τόσο θλιβερή κατάσταση όσο είναι οι ψυχές εκείνων που ζούν σε καθεστώς τυρρανίας.»
Τόμας Τζέφερσον

Στην Αμερική έχει ξεκινήσει η εφαρμογή του νόμου που έχει κατατεθεί στο Κογκρέσο και αφορά την απαγόρευση… καλλιέργειας οργανικών τροφών. Με λίγα λόγια την απαγόρευση του σπιτικού κήπου για την επιβίωση της οικογένειας.

Όποιος λοιπόν δεν θέλει να ενταχθεί στους κανόνες της Παγκοσμιοποίησης και θα θελήσει να κάνει ένα μικρό κήπο για να ζεί αυτός και η οικογένειά του, θα χαρακτηρίζεται επικίνδυνος και θα δέχεται πρόστιμα και κατασχέσεις προϊόντων καθώς αυτά θα αποτελούν «κίνδυνο για την δημόσια υγεία».

Στη βουλή των αντιπροσώπων, στις 21 Δεκεμβρίου, 216 ψήφισαν υπερ και 144 κατά (πολλοί δε συμμετείχαν καν στη διαδικασία) του νομοσχεδίου με την κωδική ονομασία S 510 / HR 2751. Η λεγόμενη  «Πράξη για την Ασφάλεια και και την εκμοντερνοποίηση των Τροφίμων» αναμένεται τώρα να υπογραφεί και από τον πρόεδρο για να γίνει εν τέλει νόμος των ΗΠΑ.

Σε μια τέτοια «ιστορική» στιγμή, φαίνεται ότι η ομοσπονδιακή εξουσία επεκτείνει τη δύναμη και τις επιρροές της πάνω σε μια ολόκληρη βιομηχανία, αυτή των τροφίμων, και είναι σημαντικό να έχουμε κατά νου το «Νόμο με τις ακούσιες Συνέπειες». Μετά την ψήφιση ενός τέτοιου νόμου, όλα τα κακά εναπόκεινται σε αυτές τις …ακούσιες συνέπειες!

Για τη συνέχεια πατήστε στο 

Τηλεοπτική Βιομηχανία Συνείδησης

…»τα όμορφα, είναι αθάνατα τα όμορφα…

…κι οι ασχήμιες στηριγμένες με σαπιόκαρφα,

μιλάς γι’ αυτές μου τις σερβίρεις γι’ αύριο…

Για το στιχουργικό sequel πατήστε στο 

Μυστικοί αστυνομικοί; ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!

Λεφτά υπάρχουν ή υπήρχαν ή δεν υπάρχουν. Το ψάχνουμε το θέμα. Πάντως στο θέμα “μυστικοί αστυνομικοί” η κυβέρνηση είναι καθαρή. Δεν υπάρχουν, όπως μας ενημέρωσε ο Παπουτσής. Τι κι άν τους είδαμε σε φωτογραφίες και video; Ούτε τους έδειξε ούτε τους σχολίασε ο Πρετεντέρης και η μπάντα του άρα …δεν υπάρχουν.

Περάσαμε πια στην εποχή που το ψέμα δεν χρωστάει να είναι πιστευτό. Γιατί είναι τόσο πολύ που χάνεις τον λογαριασμό. Πληθωριστικό ψέμα λέγεται, που όσο περισσότερο και πιο ξεδιάντροπο είναι, τόσο πέφτει και η αξία του και η προσοχή που λαμβάνει από τον κόσμο. Τόσο λιγότερο θυμώνεις και απλά βαριέσαι. Και τόσο περισσότερο ψέμα θα ακούμε, όσο λιγότερο η εξουσία ενδιαφέρεται να κυβερνά με την συναίνεση της κοινωνίας.

Το έχουν πάρει απόφαση ότι τον λαό δεν τον χρειάζονται οπότε του κάνουν και του λένε ότι θέλουν. Άλλωστε όλοι περαστικοί είμαστε από τούτη την πλάση. Την δουλειά τους θα κάνουν και θα φύγουν. Το ξέρουν κι αυτοί πια και δεν το παλεύουν.

Antichef

Πανηγυρική υποδοχή του Mavi Marmara στην Κωνσταντινούπολη [φωτογραφίες]

Μερικές μόνο από τις φωτογραφίες του ΙΗΗ από την πανηγυρική υποδοχή του Mavi Marmara, στην Ιστανμπούλ, που συμπίπτει με την επέτειο των 2 χρόνων από τις σφαγές στη Γάζα. Η τελετή είχε στο επίκεντρό της τους 9 μάρτυρες Τούρκους ακτιβιστές από τη δολοφονική ισραηλινή επιχείρηση στις 31 Μαϊου.

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Ιντιφάντα

Είμαστε ο «ΚΑΝΕΝΑΣ» αλλά δεν είμαστε «ΑΝΩΝΥΜΟΙ»

Χιλιάδες οδηγοί αρνούνται να πληρώσουν διόδια στις ιδιωτικές εταιρείες, ξεπερνώντας κάθε προσδοκία μας από τότε που ξεκίνησε το κίνημά μας, πριν ενάμισυ χρόνο περίπου.

Ενάντια στη λογική ότι το κίνημά μας ασχολείται μόνο με τα διόδια, έχουμε επισημάνει πολλές φορές ότι αυτό το κράτος με τις κυβερνήσεις που το υπηρέτησαν και συνεχίζουν να υπηρετούν, είναι πρόθυμο να οδηγήσει σε χρεοκοπία ολόκληρο τον εργαζόμενο πληθυσμό για να μην χρεοκοπήσουν τράπεζες, μεγαλοεργολάβοι, το μεγάλο κεφάλαιο, ελληνικό και ξένο.

Το Κυριακάτικο «ΒΗΜΑ» (25/12, κυκλοφόρησε νωρίτερα λόγω των αργιών), επέλεξε την ημέρα της πανελλαδικής μας κινητοποίησης για να προβάλλει τις απόψεις των Αυτοκινητόδρομων Αιγαίου για το «σύννομο» των συμβάσεων παραχώρησης των εθνικών μας δρόμων στις πολυεθνιικές καθώς και των ενεργειών των εταιρειών διοδίων, για το πόσο εξευτελιστικά φθηνά (!) είναι τα διόδια στην Ελλάδα σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες

Επίσης ο γενικός διευθυντής της εταιρείας φρόντισε να αποσείσει κάθε ευθύνη από πάνω του (λες και το κράτος δεν ήταν ποτέ σφιχταγκαλιασμένο με όλους αυτούς), αναφέροντας ότι οι συμβάσεις παραχώρησης εγιναν με επιλογή…του κράτους και για τη μέθοδο χρηματοδότησης των έργων στους οδικούς άξονες.

Κάθε απάντηση στην εταιρεία από τη πλευρά μας είναι περιττή. Οι χιλιάδες πλέον οδηγοί που αρνούνται να πληρώσουν, μεγεθύνουν το χάσμα μεταξύ όσων επικαλούνται τη σημερινή «νομιμότητα» των συμβάσεων και του εργαζόμενου πληθυσμού που έχει μπει δραστήρια στο κίνημα κι έχει επιλέξει να επιβάλλει τη δικιά του νομιμότητα που συνοψίζεται στο σύνθημα «δεν πληρώνουμε τη κρίση σας» με την βαθύτατη πολιτική κίνηση σπρωξίματος της μπάρας που φράζει τη ζωή μας.

Για τη συνέχεια πατήστε στο 

Η στρατηγική της χειραγώγησης και ο βαθύς ύπνος των χειραγωγημένων

1. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ
Το θεμελιώδες στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου είναι η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής που έγκειται στην εκτροπή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και τις αποφασισμένες από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ αλλαγές μέσω της τεχνικής του κατακλυσμού συνεχόμενων αντιπερισπασμών και ασήμαντων πληροφοριών. Η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής είναι επίσης απαραίτητη για να μην επιτρέψει στο κοινό να ενδιαφερθεί για απαραίτητες γνώσεις στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της ψυχολογίας, της νευροβιολογίας και της κυβερνητικής. «Διατηρήστε την προσοχή του κοινού αποσπασμένη, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμάλωτη θεμάτων που δεν έχουν καμία σημασία. Διατηρήστε το κοινό απασχολημένο, τόσο πολύ ώστε να μην έχει  καθόλου χρόνο για να σκεφτεί – πίσω στο αγρόκτημα, όπως τα υπόλοιπα ζώα» (απόσπασμα από το κείμενο: Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).

2. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΛΥΣΕΩΝ
Αυτή η μέθοδος καλείται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Δημιουργείται ένα πρόβλημα, μια προβλεφθείσα «κατάσταση» για να υπάρξει μια κάποια αντίδραση από τον κόσμο, με σκοπό αυτός ο ίδιος να ορίσει τα μέτρα που η εξουσία θέλει να τον κάνει να δεχτεί. Για παράδειγμα: Αφήνεται να ξεδιπλωθεί και να ενταθεί η αστική βία ή οργανώνονται αιματηρές επιθέσεις που αποσκοπούν στο να απαιτήσει ο κόσμος νόμους ασφαλείας και πολιτικές εις βάρος της ελευθερίας. Ή ακόμα: Δημιουργούν μία οικονομική κρίση ώστε να γίνει αποδεκτή ως αναγκαίο κακό η υποχώρηση των κοινωνικών δικαιωμάτων και η διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών.

Για τη συνέχεια πατήστε στο 

Merry Crisismas (and a happy new fear…)

Γκρίνια, μποτιλιαρίσματα, άθλιες πολυκατοικίες, “μαγευτική” γραφειοκρατία, πολιτισμός του σκυλάδικου, αγάλματα πολιτικών, η φούσκα ως σύμβολο των πάντων, τραγουδιστάδες του Super Idol, ηχορύπανση από ήχους κινητών, ασφυκτικά super market, κακόγουστες διαφημίσεις, αμετροέπεια, ρυμοτομία σαν αφηρημένη τέχνη, ΦΠΑ σε στύση, ινστιτούτα ομορφιάς, εκπτώσεις (σε όλα), λεωφορεία-σαρδελοκούτια, άλλη μια άχρηστη εφαρμογή στο Facebook, φιλάνθρωπες τράπεζες, απλήρωτες πιστωτικές, ουρές σε γκισέ, δελτία παροχής υπηρεσιών. ΟΝΕ, ΔΝΤ, SMS, NASA, EE, Google…

Καναπέδες, τηλεόραση, σαλέ, πισίνες, σκουπίδια (παντού), γραβάτες, μάρκες, τζιπ, παραεμπόριο, παιδάκια με σκούφους Άγιου Βασίλη μπαίνουν στο μετρό κάνοντας τα κάλαντα επάγγελμα, δήθεν φιλανθρωπικοί έρανοι έτοιμοι να εκμεταλλευτούν καταστάσεις, η αγορά ως μέτρο των πάντων, η αυτοσυγκράτηση μεταφράζεται ως “κρίση”, χαζοχαρούμενα πρόσωπα που ξύπνησαν απότομα. Nα πω και του χρόνου;

Strange Journal

Τα ψέματα της Χιροσίμα, είναι σημερινά ψέματα

Thx to Nikoleta

Ο John Pilger περιγράφει στο Information ClearingHouse την αλληλουχία των ψεμάτων από εκείνη την τρομαχτική έκρηξη στις 8:15 το πρωί, της 6^ηςΑυγούστου 1945, ως τους πολέμους του σήμερα και την απειλούμενη επίθεση εναντίον του Ιράν.

Αμέσως μετά την βόμβα «Α» οι συμμαχικές κατοχικές αρχές απαγόρευσαν οποιαδήποτε αναφορά για την δηλητηρίαση από ραδιενέργεια και επέμειναν ότι όσοι σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν, οφειλόταν αποκλειστικά στην έκρηξη και μόνο. Αυτό ήταν το πρώτο μεγάλο ψέμα. «Δεν υπάρχει ραδιενέργεια στα ερείπια της Χιροσίμα» έγραφαν πρωτοσέλιδα οι New York Times, κλασσική δημοσιογραφική αποπληροφόρηση ενώ την ίδια ώρα από την Daily Express ο Αυστραλός δημοσιογράφος Wilfred Burchett τολμούσε: «Το γράφω αυτό ως προειδοποίηση στον κόσμο» και περιέγραφε πως συνάντησε στα νοσοκομεία  της Χιροσίμα, ανθρώπους που πέθαιναν, χωρίς εμφανή τραύματα, από την «ατομική πανούκλα». Ήταν η δημοσιογραφική επιτυχία του αιώνα (scoop of the century) λέει ο Πίλτζερ, που αναφέρει πως λέγοντας τότε την αλήθεια ο Burchett, δυσφημίστηκε, του αφαιρέθηκε η άδεια και αποπέμφθηκε.

Οι βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, ήταν εγκληματική ενέργεια επικής κλίμακας. Οι απολογητές της  επιδίωξαν να βρουν καταφύγιο στην ψευδολογία του «καλού πολέμου» και αναβαπτιζόμενοι στο «λουτρό αυτής της ηθικής», όπως το έθεσε ο Richard Drayton, «επέτρεψε στη Δύση όχι μόνο να εξιλεωθεί για το αιματηρό ιμπεριαλιστικό της παρελθόν, αλλά και να προωθήσει 60 χρόνων αρπαχτικούς πολέμους, πάντοτε κάτω από τη σκιά της βόμβας.

Για τη συνέχεια πατήστε στο 

Κου κλουξ κλαν: τα γενέθλια του μίσους [φωτογραφίες]

Εκατόν σαράντα δύο χρόνια ύπαρξης κλείνει σήμερα η Κου Κλουξ Κλαν, η οργάνωση λευκών που ιδρύθηκε στο Πουλάσκι του Τενεσί και αντιτίθεται στη φυλετική ισότητα. Όπλα της, η τρομοκρατία, η βία και οι δολοφονίες. Στόχος της, η καταπίεση των Αφοαμερικανών, των Εβραίων κ.ά. μειονοτήτων, καθώς και ο εκφοβισμός των Ρωμαιοκαθολικών Αμερικανών και των εργατικών σωματείων.

Ο φωτογράφος Anthony Karen κατάφερε να διεισδύσει το 2009 στα άδυτα της οργάνωσης Κου Κλουξ Κλαν και να φωτογραφίσει τις αποκρυφιστικές τελετές των μελών της. Οι εικόνες δείχνουν μια ομάδα λιγότερο απειλητική από αυτή που γνωρίζουμε, γεγονός που αφήνει υπόνοιες προπαγάνδας από τη μεριά του Karen, αντίστοιχης με αυτή που έκανε η Leni Riefenstahl για τους Ναζί. Τον προηγούμενο αιώνα έχουν καταγραφεί πολλές εικόνες μελών της οργάνωσης να διαπράττουν εγκλήματα εναντίον των μειονοτήτων. Την σημερινή εποχή καταγράφονταν τουλάχιστον 30-40 λιντσαρίσματα το χρόνο εναντίον Αφροαμερικανών, ενώ, ο αριθμός πιθανότατα είναι πολύ μεγαλύτερος, ειδικά στις αγροτικές περιοχές που οι θάνατοι κάποιες φορές δεν καταγράφονται.

Το ποσοστό της εγκληματικότητας αυξάνεται στην Αμερική μαζί με την οικονομική κρίση. Οι άνθρωποι καθώς χάνουν τη δουλειά και το σπίτι τους ψάχνουν ένα εξιλαστήριο θύμα, με τους μετανάστες από την Κεντρική και τη Νότια Αμερική να είναι οι πιο πιθανοί στόχοι. Αυτό αποδεικνύει άλλωστε και η δολοφονία της Cynthia Lynch από την Οκλαχόμα. Η Lynch ταξίδεψε σε μια κατασκήνωση έξω από τη Νέα Ορλεάνη με δυο μέλη της ομάδας Κου Κλουξ Κλαν. Στο κέντρο εκπαίδευσης νεοσύλλεκτων της ξύρισαν το κεφάλι και την ανάγκασαν να τραγουδήσει και να τρέξει με αναμμένους δαυλούς. Όταν η Lynch ζήτησε να μεταφερθεί στην πόλη, ο αρχηγός της ομάδας Chuck Foster την πυροβόλησε στο κεφάλι. Το έγκλημα διεπράχθη στην αραιοκατοικημένη περιοχή Bogalusa, γνωστή ως πρωτεύουσα της οργάνωσης στην Αμερική.

Για τη συνέχεια πατήστε στο 

Νέες φωτογραφίες και βίντεο σχετικά με τις εργασιακές συνθήκες στη Foxconn

Μεγαλύτερη εταιρεία τεχνολογίας παγκοσμίως, ξεπερνώντας ακόμα και την Microsoft, αναδείχθηκε φέτος η Apple. Και ταυτόχρονα η εταιρεία με τις περισσότερες αυτοκτονίες εργαζομένων. Αντίφαση; Ή μήπως βλέπουμε στην Apple την εγγενή αντίφαση – που καθόλου αντίφαση δεν είναι τελικά – του αθεράπευτα διπρόσωπου σημερινού καπιταλισμού;

Ως γνωστόν, κάθε εταιρεία όπως η Apple έχει δυο πρόσωπα: αυτό που βλέπει ο πελάτης, τα σικάτα, καλοσχεδιασμένα κινητά ή κομπιούτερ που γίνονται ανάρπαστα στην αγορά και φετίχ για τους τυχερούς κατόχους τους. Και αυτό που βλέπει ο εργαζόμενος, με τα εξαντλητικά ωράρια εργασίας υπό αφόρητα καταπιεστικές συνθήκες που οδηγούν μέχρι και στην αυτοκτονία, το πρόσωπο που ενσαρκώνεται στο ολοκληρωτικό εργασιακό καθεστώς υπό το οποίο ζει, ξυπνάει, τρώει, κοιμάται: ‘οι πολυώροφοι κοιτώνες είναι διάσπαρτοι στα 3 τετραγωνικά χιλιόμετρα που καταλαμβάνουν οι εγκαταστάσεις της Foxconn στη Σεντζέν’. (Έτσι ονομάζεται το άλλο, το λιγότερο όμορφο πρόσωπο της Apple, η εταιρεία που κατασκευάζει iPhones και iPads για την Apple.)

‘Γύρω από τις εγκαταστάσεις αυτές, ο αυτοκινητόδρομος που ενώνει τη Σεντζέν µε το Χονγκ Κονγκ και τεράστιες εκτάσεις πρασίνου µε τροπική βλάστηση. Μοναδική εξαίρεση οι εγκαταστάσεις της Foxconn. Ίχνος πρασίνου ανάμεσα σε αυτές και δίπλα ακριβώς πρόχειρα καταλύματα και ένα εμπορικό κέντρο ειδικά για τους εργαζόμενους της εταιρείας. Η περιφρούρηση γίνεται από ιδιωτικούς αστυνομικούς και είναι συνεχής, 24 ώρες το 24ωρο. Σε αυτούς προστέθηκαν από χθες άλλοι 300 άντρες που έστειλε η κινεζική αστυνομία.’

Για τη συνέχεια, τις υπόλοιπες φωτογραφίες και το βίντεο πατήστε στο 

Ναόμι Κλάιν – Το Δόγμα του Σοκ- Ένα βιβλίο που θα έπρεπε να μοιράζεται στο δρόμο [+ντοκυμαντέρ]

Αυτές τις μέρες διαβάζω το βιβλίο της Ναόμι Κλάιν “Το δόγμα Σοκ” , που κυκλοφορεί εδώ και κάποιους μήνες από τις εκδόσεις Λιβάνη.Το ίδιο το βιβλίο προκαλεί σοκ σχεδόν σε κάθε του σελίδα, αποτέλεσμα της εκτενούς δημοσιογραφικής έρευνας της συγγραφέως σε πρωτογενές επίπεδο αλλά και της απλής και κατανοητής εξ ιστόρησης της κοινωνικής λαίλαπας που ονομάζουμε νεοφιλελευθερισμό.

Βέβαια ο νεοφιλελευθερισμός   δεν είναι παρά μια τερατογέννεση του καπιταλισμού και καλό θα ήταν να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους. Χαρακτηριστικό δείγμα της Αμερικάνικης σχολής σκέψης το βιβλίο είναι απολύτως κατανοητό και από τον πλέον άσχετο αναγνώστη πάνω στα θέματα που διαπραγματεύεται χωρίς να γίνεται κουραστικό. Μου θύμισε την εμπειρία της ανάγνωσης του “Η Ιστορία Του Λαού των Ηνωμένων Πολιτειών” του Χάουαρντ Ζίν. Όχι μόνο σε επίπεδο απλότητας και αξιοπιστίας, αλλά και στον προσωπικό αντίκτυπο που μπορεί να έχει ένα βιβλίο στην απόπειρα κατανόησης του σύγχρονου κόσμου. Βέβαια το σημαντικό δεν είναι αυτό και μόνο. Το Δόγμα Σόκ είναι ένα είδος εγχειριδίου για πολίτες χωρών όπως η Ελλάδα. Ένα είδος προειδοποίησης, όχι του τι έρχεται αλλά του τι έχουμε βάλει στη ζωή μας εδώ και καιρό. Όχι μόνο για το “τι” έχουμε υποδεχτεί στη χώρα μας αλλά και πιο σημαντικό, για το “πως”. Από τη πρώτη σελίδα δεν γίνεται να μην σκεφτείς : “μα αυτό κάνουν και εδώ τώρα…” “αυτό δεν έλεγαν και τα λαμόγια στα κανάλια;” “αυτά δεν μας έλεγαν τόσα χρόνια;” …

Για να διαβάσετε χαρακτηριστικά αποσπάσματα του βιβλίου και να δείτε το βασισμένο στο βιβλίο ντοκυμαντέρ πατήστε στο 

Εκπληκτικές Φωτογραφίες : Οι Καταρράκτες Του Νιαγάρα Χωρίς Νερό το 1969 [+video]

Αυτές οι επικές εικόνες τραβήχτηκαν το 1969, όταν ο Αμερικανικός στρατός σταμάτησε τη ροή του ποταμού για να απομακρυνθούν ποσότητες από βράχια που είχαν συσσωρευτεί στη βάση του καταρράκτη. Η επιχείρηση απέτυχε (λογικό…), αλλά για έξι μήνες οι διάσημοι καταρράκτες παρέμειναν στεγνοί. Ένας Αμερικανός ονόματι Ρας Γκλάσον πρόσφατα βρήκε τις φωτογραφίες στα πράγματα των πεθερικών του, και νάτες.

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Για να δείτε το βίντεο της εποχής πατήστε στο