Κάντο όπως οι Αγριόχηνες

Ένας συνάδελφος από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, έστειλε σήμερα μια ενδιαφέρουσα παρουσίαση με τίτλο «Ένα μάθημα από τις αγριόχηνες». Μου προκάλεσε ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Τα μηνύματα πολλά, τα ερεθίσματα ακόμη περισσότερα.

Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί οι αποδημητικές χήνες πετάνε σε σχηματισμό V;

Όταν η κάθε χήνα που συμμετέχει στο σχηματισμό κτυπά τα φτερά της, δημιουργεί ένα ανοδικό ρεύμα για τη χήνα που ακολουθεί. Στο σχηματισμό V, αθροιστικά όλο το σμήνος προσθέτει περίπου 70% περισσότερη πτητική εμβέλεια από το αν η κάθε χήνα πετούσε μόνη της!

Οι αγριόχηνες δίνουν το στίγμα. Οι συλλογικότητες έχουν πολλαπλασιαστικά οφέλη.

Αν μια αγριόχηνα ξεφύγει από το σχηματισμό, ξαφνικά αισθάνεται τη δυσκολία και την αντίσταση του αέρα, στην προσπάθεια να πετάξει μόνη της… και πολύ σύντομα επιστρέφει στο σχηματισμό μαζί με τις άλλες.

Οι αγριόχηνες δίνουν το στίγμα. Μοιραζόμαστε κοινές κατευθύνσεις και συλλογικό πνεύμα με τους γύρω μας για να φτάσουμε γρηγορότερα κι ευκολότερα τους κοινούς στόχους.

Όταν μια αγριόχηνα κουραστεί, μετακινείται στο πίσω μέρος του σχηματισμού και μια άλλη παίρνει τη θέση της.

Οι αγριόχηνες δίνουν το στίγμα. Η επιτυχία εξαρτάται από τη συνεργασία και είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το ομαδικό πνεύμα. Τις δύσκολες δουλειές τις αναλαμβάνουν οι ξεκούραστοι, οι φρέσκοι, αυτοί που έχουν περισσότερες δυνάμεις και μπορούν να προσφέρουν περισσότερα στο σύνολο.

Οι αγριόχηνες που βρίσκονται στο πίσω μέρος του σχηματισμού φωνάζουν για να ενθαρρύνουν αυτές που βρίσκονται μπροστά και «τραβούν» το μεγαλύτερο κουπί.

Οι αγριόχηνες δίνουν το στίγμα. Οι καλές φωνές ενθαρρύνουν για το συλλογικό καλό- διαφορετικά γίνονται κραυγές.

Όταν μια αγριόχηνα αρρωστήσει ή τραυματιστεί, δύο αγριόχηνες εγκαταλείπουν το σχηματισμό και την ακολουθούν προς τα κάτω για να την υποστηρίξουν. Παραμένουν μαζί της μέχρι να μπορέσει να πετάξει ξανά ή να πεθάνει.

Οι αγριόχηνες δίνουν το στίγμα. Η αλληλεγγύη είναι ουσιαστικό στοιχείο της συλλογικής δράσης.

Απόσπασμα από κείμενο του Στράτου Στυλιανίδη από το EcoLeft.

Το ενδιαφέρον στην όλη υπόθεση κατά τη γνώμη μου είναι πως ο κυρίαρχος μύθος περί νόμου της επικράτησης του ισχυρού και σκληρού ανταγωνισμού στη φύση μια κοινωνικά και πολιτικά κατασκευασμένη «αλήθεια», δεν είναι τόσο φυσικός νόμος, όσο ο καλός μας ο καπιταλισμός θα ήθελε να μας πείσει πως είναι. Συνιστώ ανεπιφύλακτα το βιβλίο του Πιοτρ Κροπότκιν Mutual Aid: A Factor of Evolution.